مقایسه تطبیقی امنیت اجتماعی درونی و بیرونی بافت های مسکونی فرسوده و جدید با کمک آنالیز واریانس دوطرفه (نمونه موردی: محله قصرالدشت و معلم شهر شیراز)

از آنجا که فضاهای شهری امروزی مؤلفه ای برای وقوع نابهنجاری های رفتاری و در نتیجه عدم وقوع امنیت در شهر می باشد،بنابراین بررسی جنبه های کیفی و کمی امنیت چه از لحاظ کالبدی و چه از لحاظ اجتماعی در فضاهای شهری به عنوان یکی از ضرورتهای اساسی شهرسازی مطرح است. تحقیق حاضر با روش کمی و با تاکید بر متغیر محل سکونت، به بررسی امنیت اجتماعی بافت های فرسوده و جدید شهر شیراز پرداخته و میزان برخورداری ساکنین از امنیت اجتماعی که شامل امنیت جانی، مالی، عاطفی و اخلاقی است، مورد بررسی قرار داده است. به این منظور دو محله شهری در منطقه یک شیراز، یکی واقع در بافت فرسوده محله قصرالدشت و دیگری بافت جدید میدان معلم با کمک روش مقایسه ای بین چند جامعه مجزا مورد مقایسه تطبیقی قرار گرفته اند. روش پژوهش تفسیری- ساختارگرا بوده و جامعه آماری تحقیق حاضر 60 نفر افراد ساکن در دو بافت است. آنالیز واریانس دوطرفه بین متغیر بافت مسکونی و عوامل امنیت درونی و بیرونی می باشد که این آزمون معنی داری یا عدم معنی داری کل مدل و همچنین تاثیر جداگانه هر متغیر مستقل بر متغیر وابسته و همچنین تاثیر جداگانه هر مورد بررسی قرار گرفته است. (F) متغیر مستقل بر متغیر وابسته را نشان داده است که با روش کواریانس و آزمون تفاوت یافته های پژوهش، حاکی از آن است که محل سکونت بر امنیت اجتماعی خانواده اثرات موثر و معنیداری داشته است. همچنین میزان برخورداری از امنیت جانی، مالی، عاطفی و اخلاقی به نوبه خود تاثیر زیادی بر امنیت اجتماعی را در بر داشته است. در نتیجه می توان بیان نمود که امنیت اجتماعی خصلتی است که با متغیر محل سکونت، دستخوش تغییر می گردد

Keywords:

امنیت اجتماعی , بافت های مسکونی فرسوده و جدید , امنیت جانی و مالی , امنیت عاطفی و اخلاقی , شهر شیراز