حسین اسماعیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت فناوری اطلاعات، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه پیام نور تهران شمال.
امیرهوشنگ تاج فر - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور استان تهران

بر اساس بند د ماده 64 قانون برنامه پنجم توسعه کشور سازمان ثبتاحوال مکلف است تا پایان برنامه نسبت به تأمین و صدور کارت هوشمند ملی چندمنظوره برای آحاد مردم اقدام نموده و کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی مکلفاند در ارائه خدمات خود به مردم از این کارت استفاده نمایند. لیکن پس از آغاز عملیات اجرایی صدور کارت و ارائه کارت به شهروندان یکی از مهمترین چالشهای پیش رو میزان پذیرش این کارت از سوی شهروندان خواهد بود. شکست در کسب پذیرش و استفاده شهروندان به این معنی است که میلیاردها ریال سرمایهگذاری در این طرح ملی بیهوده صرف شده است. فلذا هدف این تحقیق شناسایی عوامل مؤثر بر تمایل ایرانیان برای اخذ و استفاده از کارت هوشمند ملی است تا بتوان توصیههایی برای افزایش پذیرش و اقبال عمومی آن را به دولت ارائه داد. این موضوع هماینک یکی از مهمترین دغدغههای دولت بوده و از اصلیترین نیازهای پژوهشی سازمان ثبتاحوال کشور بهمنظور تحقق دولت الکترونیک میباشد. بدین منظور یک پرسشنامه نظرسنجی بین 222 نفر از دارندگان کارت هوشمند ملی توزیع گردیده و دادههای نظرسنجی با استفاده از آمار نا پارامتری تحلیلشده است. چهارچوب این تحقیق بر اساس مدل UTAUT میباشد.گر چه اغلب ایرانیان کارت کاغذی خود را تغییر ندادهاند اما نتایج نشان میدهد که اعتبار ادراکشده، تسهیل شرایط، نفوذ اجتماعی و نگرانی به میزان قابلتوجهی با تمایل به استفاده از کارت مرتبط است. شهروندان دارای کارت در خصوص کاربردهای کارت تردید داشته و عقاید مبهمی در خصوص فواید کارت دارند. از ویژگیهای امنیتی و مزایای آن ناآگاه هستند نقایصی در خصوص تسهیل شرایط و پشتیبانی اجتماعی وجود داشته و آنان از تبعات گم کردن و یا آسیب دیدن کارت نگران هستند. نفوذ اجتماعی نسبت ضعیفی را ارائه میکند که نشان میدهد استفاده از کارت هوشمند بهعنوان کارت شناسایی هنوز برای ایرانیها سودمند نیست

کارت هوشمند ملی، انتظار کارایی، تشویش، نفوذ اجتماعی، اقبال عمومی