تولید نانو ذرات پلی ساکاریدی توسط تکنیک نامحلول کردن از صمغ بومی دانه شاهی

نانو ذرات گروهی از مواد نانو ساختار هستند که در سه بعد در مقیاس نانومتر قرار دارند. در تهیه نانوذرات از مواد ماکرومولکولی طبیعی و یا سنتتیک استفاده می شود. دسته ای از ماکرومولکولهای طبیعی که در ساخت نانو ذرات مورد توجه قرار دارند، هیدروکلوئیدها هستند. در تحقیق حاضر، صمغ دانه شاهی به عنوان یک منبع هیدروکلوئیدی جدید به دلیل دارا بودن ارزش تغذیه ای و خواص عملکردی مطلوب برای تهیه نانو ذرات آن به روش نامحلول کردن انتخاب شد. در این پژوهش به بررسی تاثیر عوامل غلظت صمغ، مقدار استون و دور هم زدن بر خصوصیات فیزیکی نانو ذره صمغ پرداخته شد. همچنین به مقایسه ویسکوزیته ذاتی محلول صمغ و محلول نانو ذره ای آن در غلظت 53.0 درصد پرداخته شد. استون به عنوان عامل نامحلول کننده به محلول های صمغ در سرعت هم زدن 055,600,700دور دردقیقه اضافه گردید. بر اساس نتایج به دست آمده در این پژوهش غلظت محلول صمغ و میزان استون از عوامل بسیار تاثیر گذار بر خصوصیات نانو ذرات بودند و بهترین نتایج در غلظت صمغ 53.0 %، استون 0 میلی لیتر و سرعت هم زدن 055 دور در دقیقه به دست آمد و نانو ذرات زیر 05 نانومتر را تولید نمود. نتایج ویسکوزیته ذاتی نشان داد که کاهش قابل توجهی در مقدار ویسکوزیته ذاتی نانو ذره در مقایسه با محلول صمغ مشاهده شد که نشانگر تغییرات قابل ملاحظع بر روی ساختار مولکولهای صمغ می باشد

Keywords:

صمغ دانه شاهی , نامحلول کردن , نانو ذرات