پویا طالب نیا - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، باشگاه پژوهشگران جوان ونخبگان،ابهر، ایران
ارض اله نجفی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر

معماری ایران همواره جزء هنرهای پویا و فعال در این سرزمین بوده و در طول تاریخ پر فراز و نشیب خودهمواره مسیر پیشرفت خود را ادامه داده است. جزئی از هنر معماری را تزئینات آثار معماری تشکیل می دهد. هنرمندان ایرانی بااستفاده از ذوق و فرهنگ ایرانی به گونه ای سعی در تزئینات آثار معماری داشته اند که با فرهنگ هر دوره تلفیق یافته و سبکی نو را به معماری جهان عرضه نموده است. هنرمندان ایرانی همواره در تزئین بناهای ایاد شده سعی بر آن داشته اند که فرهنگ ایرانی را زنده نگه داشته و در مواقعی آنهارا با فرهنگ و هنر اقوام بیگانه تلفیق نموده اند و آثار زیبایی خلق نموده اند. پس از حمله ی ویرانگر مغول به ایران و نابودی های بسیار، رفته رفته از میان ویرانه ها نظام سیاسی تازه ای سر برافراشت با نام حکومت ایلخانی که در ابتدابا گذشته، فرهنگ و هنر ایرانی وجوه مشترک اندکی داشت اما به مرور تلفیق هر شرق با هنر ایرانی در تزئینات معماری این دوره سبکی خاص را ایجاد نمود. در این مقاله سعی بر آن است به معرفی عناصر تزئینی در معماری ایلخانی پرداخته و نقش و جایگاه هر یک از این تزئینات را در سازه های معماری این دوره مشخص و تفاوت های به وجود آمده درتزئینات معماری ایلخانی با معماری سلجوقی را مشخص نمائیم

هنرهای تزئینی، معماری، دوره ایلخانی