مهدی بهره مند - دانش آموخته کارشنسای ارشد معماری، دانشگاه هنر تهران

بررسی تأثیر مردم به عنوان عاملی پیوسته و غیرکمیتی که پس از ایجاد محیط شهری در رشد و افول آن نقش دارند، موضوع این نوشتار می باشد. در این بررسی از روش تحقیق بنیادی نظری استفاده شده است که یک فرآیند غیرخطی را طی می کند. در این راستا تلاش بر این بوده است که تا جایی که می شود به مقوله مردم به عنوان یک متن پیوسته پرداخته شود و از تجزیه آن احتراز گردد، چرا که تا جایی که می شود به مقوله مردم به عنوان یک متن پیوسته پرداخته شود و از تجزیه آن احتراز گردد، چرا که تفکیک یک چالش انسانی به پارامترهای متمایز در خاصیت کلی آن ایجاد نقصان خواهد کرد. شهری که مردم می سازند تنها واکنشی به برنامه ها و طرح های مختلف شهری نیست، بلکه دستاورد پیشینه فرهنگی در تقابل با شرایط حاضر است. شرایط جدی که در اثر این برنامه ها و طرح ها به وجود آمده و قبلاً وجود نداشته اند و شرایطی که در حیطه بررسی های علوم شهرسازی نقشی کم رنگ دارند. توجه به نقش مردم- نه اقشار مختلف و نه دسته از انتخابی- در ایجاد روحیه شهر و هدایت تکوینی آن در سایه ی همه عواملی که دور و نزدیک بر آن اثر دارند در قالب کلیتی واحد هدف اصلی این مقاله می باشد.

شهر، مردم، فرآیند شهرسازی، شهر دینی، نظریه شهرسازی