مجتبی خمیس آبادی - پژوهشکده مواد پلیمری، دانشکده مهندسی پلیمر، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
سعید طالبی - پژوهشکده مواد پلیمری، دانشکده مهندسی پلیمر، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
محمدرضا مهدی پور - پژوهشکده مواد پلیمری، دانشکده مهندسی پلیمر، دانشگاه صنعتی سهند تبریز

علیرغم مزایای عمده پی وی سی نظیر امکان ختلاط آن با انواع نرم کننده های روغنی و بدست آوردن محدوده وسیع کاربری از انواع نرم تا انواع سخت آن، این پلیمر دارای معایبی از قبیل مدول و مقاومت ضربه ای پایین می باشد. در پژوهش های گذشته، در برخی از روش ها فقط از یک الاستومر و در برخی دیگر از مطالعات اثر افزودن یک نانوفیلر جهت تقویت خواص مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش سعی شده است که با استفاده همزمان از نانوفیلر و الاستومر، بطور همزمان خواص مدول و مقاومت ضربه ای و سفتی نمونه بهبود داده شود. بعلاوه برای بررسی تأثیر ترتیب خوراک دهی بر روی کنترل پراکنش و مورفولوژی فازی الیاژ های سه جزئی Polymer/Elastomer/Fillers، دو شیوه خوراک دهی (A,B) مورد استفاده قرار گرفت و خواص مورفولوژیکی و مکانیکی آلیااژ های تهیه شده با این دو شیوه خوراک دهی مقایسه گردید که در نهایت آلیاژ با شیوه خوراک دهی B بعنوان نمونه بهینه معرفی گردید.

پی وی سی، الاستومر، نانوفیلر، مقاومت ضربه ای