مریم حافظ پرست مودت - استادیار دانشگاه رازی، گروه مهندسی آب
سیداحسان فاطمی - استادیار دانشگاه رازی، گروه مهندسی آب

در این پژوهش، با درنظر گرفتن معیارهای سود اقتصادی، حفظ محیط زیست و رفاه اجتماعی شاخص هایی برای ارزیابی دوری و نزدیکی به معیارها درنظر گرفته شد و بر اساس چهارچوب DPSIR سناریوهایی برای داده های مشاهده شده، بهترین و بدترین حالت در آینده از لحاظ میزان آبدهی رودخانه درنظر گرفته شد. هر یک از سناریوها در نرم افزار WEAP شبیه سازی شده و خروجی آن به Excel منتقل شد و شاخص ها بر اساس آن محاسبه شدند. مقادیر عددی شاخص ها که از خروجی های WEAP و نیز مقادیر کیفی شاخص ها حاصل می شود برای تعیین پایداری حوضه آبریز در مدل تصمیم گیری چند معیاره به روش میانگین وزنی ساده (SAW) به کاررفتند. نقشه پایداری حوضه آبریز که در محیط GIS تهیه شده حاکیست مناطق دارای رتبه 1-4 دارای پایداری مطلوب، مناطق دارای رتبه 5-8 دارای پایداری متوسط و مناطق دارای رتبه 9-13 در شرایط ناپایدار قرار دارند.

؛SAW, DPSIR، تصمیم گیری چند معیاره، WEAP