سمیه کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل
احمدعلی کیخا - دانشیار اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل
محمود احمدپور - استادیار اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل

شکار یکی از عوامل انقراض گونه هاست، واقعیتی اجتماعی و جهانی که از دیرباز بحث روز و نقل محافل بوده و خواهد بود. در این مطالعه با بررسی عوامل مؤثر بر تغییرات جمعیت قوچ و میش بررسی و تعیین مدیریت شکار بهینه جمعیت قوچ و میش در پارک ملی گلستان پرداخته می شود تا از این این طریق بتوان مدیران را در انتخاب استراتژی مناسب حفاظتی و مدیریت مؤثر عوامل تأثیر گذار با لحاظ منافع اقتصادی و زیست محیطی یاری نموده و راهکارهای لازم را در خصوص مدیریت بهتر شکار با لحاظ منافع اقتصادی و زیست محیطی ارائه دهد. بر اساس نتایج، بهترین نرخ شکار معرفی شده که نشانگر بیشترین میزان برداشت، ضمن آنکه حداقل جمعیت از این گروه را بصورت پایدار در سال های آتی داشته باشیم، برای گروه جمعیتی کمتر از یک سال 0/004، جمعیت یک ساله 0/058، جمعیت قوچ 0/024 و برای جمعیت میش 0/0067 بدست آمد.

مدیریت شکار، حیات وحش، پارک ملی گستان