رهیافت های زیست سازگار نوین برای رفع مشکل پساب معدن مس سونگون

امروزه توجه به مسائل زیست محیطی به موازات فعالیت های صنعتی- معدنی در راستای نیل به اهداف توسعه ی پایدار جایگاه ویژهای یافته است. افزایش روزافزون نیازهای جوامع بشری به آب شرب و صنعتی و نیز گسترش و تنوعآلاینده های مخرب طبیعت واقعیتی انکارناپذیر است. آلودگی های ناشی از سد باطله ی معادن، زهاب اسیدیکارخانه های فرآوری و پساب ناشی از دمپ های باطله، از جمله منابع آلوده کننده مرتبط با عملیات معدنکاری محسوبمی شوند که نه تنها آبهای زیرزمینی را آلوده می کنند، بلکه منجر به اثرات فاجعه باری در طبیعت پیرامون معادنمی شوند. در این پژوهش، الگوها و رهیافت های نوینی جهت پالایش و کاهش عوارض مخرب و مشکلات زیست محیطعیپساب معدن مس سونگون ارائه شده است که شامل استفاده از تیکنر مخروطی عمیق، افزایش بار جامد خروجی تیکنرو فرآیندهای گیاه پالایی می باشد. بر اساس نتایج حاصل از پژوهش، در صورت استفاده از تیکنر مخروطی عمیق می توان غلظت پساب خروجی را به 62/1 درصد افزایش داد. نتایج حاصل از تحقیقات آزمایشگاهی برای افزایش بار جامد خروجی تیکنر، نشانگر این واقعیت است که مهمترین پارامترهای مؤثر در افزایش بازیابی آب از پساب این معدن شامل نوع، غلظت و نرخ تزریق فلوکولانت بوده و در صورت تنظیم بهینه ی این پارامترها، درصد جامد ته ریز تیکنر به میزان 5 درصد نسبت به قبل افزایش می یابد. بررسی های میدانی و آزمایشگاهی برای تعیین توان گیاه پالایی فون گیاهی منطقه ارسباران، نشانگر توان و مقاومت بالای گیاه نی در حذف اثرات مخرب زیست محیطی پساب تولیدی کارخانه ی تغلیظمس سونگون است.

Keywords:

تیکنر مخروطی عمیق , گیاه پالایی , تصفیه پسار , معدن مس سونگون