مینا جودکی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز واحد شیراز، ایران
مهرداد کریمی - گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز واحد شیراز، ایران

منطقه مورد مطالعه بخشی از پارک ملی حفاظت شده سیاه کوه در استان یزد می باشد، کانسار آهن سیاه کوه به طور معمول وابسته به فعالیت های آذرین می باشد. واحدهای سنگی تشکیل دهنده شامل آهک های اسپارایتی، آهک های به طور بخشی دولومیتی شده، آبرفت های جوان کواترنری می باشد، در این منطقه توده های آذرین از جنس گرانیت، دیوریت، مونزودیوریت تا الیوین گابرو در سنگ های قدیمی تر نفوذ کرده اند. نوع ذخیره سازی در این کانسار دیرزاد بوده و پر کردن فضای خالی و پدیده جانشینی در آن ها قابل مشاهده است. کانی سازی در این ذخیره شامل هماتیت، گوتیت، الیژیست، پیریت، کالکوپیریت، مالاکیت، بورنیت، کالکوسیت، کوولیت به صورت رگچه ای، رگه ای و استوک ورک می باشد. پدیده جانشینی و پر کردن فضاهای خالی مهم ترین ویژگی هماتیت و الیژیست می باشد. در مجموع ناهنجاری های مهمی از عناصر آهن، مس، سرب، روی، نقره، آرسنیک و اورانیوم در معدن سیاه کوه دیده می شود این الگوی پراکندگی فلزات در نمونه کانسنگ های ذخیره سیاه کوه، دارای شباهت زیادی با ذخایر آهن گرمابی جهانی است و همچنین مقادیر عناصر ماگما دوست تیتانیوم، کروم، وانادیوم، کبالت، نیکل و فسفر در کانسنگ بسیار پایین بوده که خود دلیلی بر عملکرد سیال کانه دار در منطقه سیاه کوه می باشد.

سیاه کوه، کانسار آهن، سیستم گرمابی، ژئوشیمی