توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی با تاکید بر مشارکت اجتماعی مطالعه موردی شهر شوش کوی وهب

ایجاد سکونتگاههای غیررسمی از پیامدهای نامطلوب شهرنشینی در جهان معاصر است که به ویژه در نتیجه صنعتی شدن شتابان و نابرابری های منطقهای شکل گرفته و شهرها و خصوصاً کلان شهرهای کشور را با مسائل عدیدهای مواجه ساخته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی با تأکید بر نقش مشارکت اجتماعی در شهر شوش انجام شد. روش تحقیق در این پژوهش از نوع پیمایشی و شیوهی نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای است. جامعه آماری این پژوهش را حاشیهنشینان کوی شهید وهب شهر شوش تشکیل می دهند که تعداد آنها در سال 1931 بالغ بر 9732 نفر بوده است و از آن تعداد 943 نفر با استفاده از فرمول کوکران به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. نتایج پژوهش نشان داد که درک نادرست از مفهوم مشارکت، شناخت ناکافی نسبت به تواناییهای درونی و بیاعتمادی نسبت به مدیریت شهری، عملکرد نامطلوب مدیریت شهری در کنار سایر عوامل، در عدم مشارکت سازمانیافته ساکنان این نواحی مؤثر است.

Keywords:

توانمند سازی , مشارکت اجتماعی , حاشیه نشینی , شهر شوش , کوی شهید وهب