بررسی شیوه های ارزیابی و اثربخشی آموزش در سازمان ها و مراکز آموزشی (آموزش و پرورش و مراکز دانشگاهی)

هدف ازنگارش مقاله حاضر بیان ارزیابی و اثربخشی آموزش و ضرورت طراحی و اجرای آموزش های حین کار در سازمان ها و مراکز آموزشی می باشد که این مهم به صورت یک امر طبیعی درآمده و همگان برآن اتفاق نظر دارند منتها در طراحی و اجرای آموزش ها آنچه دارای اهمیت فوق العاده است ارزیابی اثربخشی این نوع آموزش ها است که بتوان از نتایج بدست آمده آموزش های تکمیلی و جهت داری را طراحی کرد. توسعه و پیشرفت سازمانها و موسسات آموزشی به ویژه آموزش و پرورش و مراکز دانشگاهی ، در گرو ارتقای سطح دانش، مهارت، رفتار و بینش منابع انسانی است. برهمین اساس، اکثر سازمان ها دوره های آموزش موجود در داخل یا خارج ازکشور برای کارکنان خود برگزار می کنند و اجرای هر دوره متضمن سرمایه گذاری هنگفت است لذا آگاهی ازمیزان اثربخشی دوره های آموزشی و بازدهی حاصل از آنها برای مدیران بسیار با اهمیت است. ارزشیابی یکی از مهم ترین مراحل برنامه ریزی آموزشی است که انجام صحیح آن اطلاعات بسیار مفیدی را درباره چگونگی طرح ریزی و اجرای برنامه های آموزشی دراختیار می گذارد و مبنای مفیدی جهت ارزیابی عملکرد آموزشی مراکز آموزشی به دست می دهد. معمولا ارزیابی کمی ارآموزش ها کارزیاد مشکلی نیست بلکه ارزیابی کیفی و به تعبیری تعیین اثر بخشی آموزش ها کار دشواری است که اگربتوان این فرآیند را عملی ساخت آموزش ها به ایجاد مهارت های مورد نیاز کارکنان و سازمان ها منجر خواهند شد. لذا سعی گردیده است که ابتدا جایگاه آموزش و ضرورت ارزیابی آن مورد بررسی قرار گرفته است وسپس ضمن ارائه تعاریفی اثر بخشی و ارزیابی اثر بخشی آموزش، مورد بحث قرار گرفته و سپس بررسی و تجزیه و تحلیل شود و درپایان پیشنهاد هایی ارائه می شود. این مقاله که ابزار جمع آوری اطلاعات آن به روش کتابخانه ای است به روش توصیفی- تحلیلی به بررسی ارزیابی و اثربخشی آموزش می پردازد.

Keywords:

شاخص های ارزیابی , اثربخشی , آموزش , سازمان , مراکزآموزشی