عباسعلی علی اکبری بیدختی
سرمد قادر
خسرو اشرفی
نسترن قبادی

مساله آلودگی هوا در تهران بشدت وابست ه به شرایط آب و هوایی و توپوگرافی اطراف آن است . در اکثر موارد وضعیت حاد آلودگی هوا با سامانه های پرفشار پایدار یا شبه پایدار همراه است . حرکتهای نزولی که این سامانه ها را همراهی می کنند آلاینده ها را در یک لایه آمیخته کم عمق در نزدیکی سطح زمین محبوس می کنند . همچنین پایداری این سامانه های هواشناسی برای چندین روز موجب می شود که گردش های جوی کند شده و تمرکز آلاینده ها با زمان افزایش یابد . در تحقیق حاضر تغییرات تمرکز آلاینده های هوا روی شهر تهران برای چند دوره آلوده در سال 1384 بررسی و علل آنها از دیدگاه هواشناسی ارائه می شود . برای بررسی و تحلیل تمرکز آلاینده ها از داده های یازده ایستگاه سنجش آلودگی هوا مستقر در سطح شهر تهران استفاده می شود . در ادامه با استفاده از داده های هواشناسی برای همان دوره ها به بررسی ارتباط میان پارامترهای متفاوت هواشناسی و تمرکز آلاینده های هوا در سطح شهر تهران پرداخته می شود .

آلودگی هوا، هواشناسی، تهران