علی توکلی گغاز - دانشجوی کارشناس - ارشد علوم باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت، جیرفت
ایرج توسلیان - هیئت علمی گروه باغبانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان
محمد هادی غفاریان - دانشجوی دکتری علوم باغبانی، دانشگاه تهران، تهران

حفظ کیفیت و دوام پس از برداشت گل های شاخه بریده یکی از مسائل مهم صنعت تولید گل و گیاه می باشد. لذا در تحقیق حاضر عوامل مؤثر در افزایش طول عمر گل شاخه بریده لیزیانتوس که سهم مهمی در تجارت گلهای شاخه بریده به خود اختصاص داده مورد مطالعه قرار گرفته است. گلهای شاخه بریده لیزیانتوس رقم صورتی با نام علمی Eustoma grandiflorum CV. Mariachii CV. Pink از گلخانهای واقع در تهران خریداری شدند و در طی حملو نقل، برای جلوگیری از تبخیر و پژمردگی، در روزنامه مرطوب پیچیده شدند. برای انجام آزمایش ترجیحا از شاخه های دارای 3 گل باز و 2 جوانه استفاده شد. این ازمایش در گلخانه ای در شهرستان عنبراباد ودر شرایط کنترل شده با دمای 25 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 75٪ انجام شد. تیماری که بر روی گلهای شاخه بریده لیسیانتوس انجام شد از نوع تیمار مداوم بود، در هر گلدان از سه شاخه گل استفاده شد. تیمار سالیسیلیک اسید (1,4,7 mg/L) همچنین آب مقطر به عنوان تیمار شاهد استفاده شد. محلول داخل شیشه ها هر 24 ساعت تعویض می شد و برای جلوگیری از تبخیر روی ظرفها سلفون کشیده شد. پایان عمر گلها زمانی در نظر گرفته شد که 50 درصد گل های باز پژمرده بودند. نتایج نشان داد که اثر سالیسیلیک اسید در سطح 1٪ بر عمر پس از برداشت گل لیزیانتوس معنی دار است. مقایسه میانگین حاصل از دادهها نشان می دهد که بیشترین عمرماندگاری گلها با تیمار چهار میلی گرم بر لیتر سالیسیک اسید به دست آمده است که با محلول های دیگر اختلاف معنی داری نشان داد. کمترین عمرماندگاری گلها مربوط به تیمار شاهد است که اختلاف معنی داری با دیگر تیمارها دارد.

پس از برداشت، سالیسیلیک اسید، شاخه بریده، لیزیانتوس