زینب فاریابی - مدرس دانشگاه جیرفت

اکوتوریسم یا طبیعت گردی یکی از شاخه های گردشگری است که از دهه 1970 وارد ادبیات جهان شده هر سال هم در مقایسه با گردشگری دو برابر رشد دارد و به معنای سفرهای مسوولانه و هدفمند به طبیعت است. در میان گزینه های مختلف گردشگری ، بوم گردی با حفظ محیط زیست ، التزام به توسعه جوامع از جمله گزینه هایی است که بیشترین سازگاری با مفهوم پایداری را دارد.در این میان شهرستان جیرفت با تنوع اقلیمی،ارتفاعات جبالبارز،اسفندقه و ساردوئیه،آثاروبناهای تاریخی،معادن،چشمه ها و چاه های آرتزین،آبشارها در منطقه ییلاقی دلفارد وسایر جاذبه ها از جمله مناطق مستعد گردشگری و دارای پتانسیل های فراوان اکوتوریسم است که تا کنون به دلایل متعدد ، استفاده بهینه و پایدار از این فرصت ها نشده است .هدف از پژوهش حاضر بررسی نقاط قوت و ضعف، تهدیدها و فرصت ها با توجه ویژه به نقش پتانسیل های اکوتوریستی شهرستان جیرفت است.روش تحقیق توصیفی -تحلیلی است وبه ارائه استراتژی راهبرد در جهت توسعه اکوتوریسم در منطقه موردمطالعه پرداخته است. این پژوهش به دنبال تعیین راهبردهایی برای نیل به طبیعت گردی با هدف حفظ محیط زیست است و از مجموعه ای از تکنیک های برنامه ریزی راهبردی شامل ماتریس ارزیابی عوامل خارجی( EFE )،ماتریس ارزیابی عوامل داخلی( IFE )، مدل تحلیلی SWOT همراه با بررسی نظرات کارشناسان استفاده شده است . نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده آن است که مقدار مجموع امتیاز موزون عوامل خارجی موثر بر صنعت گردشگری برابر با 2/97 می باشد که این مقدار عددی نشان دهنده تاثیر منفی محیط خارجی بر توسعه این صنعت در شهرستان جیرفت می باشد .همچنین بر اساس نتایج بدست آمده مقدار مجموع امتیاز موزون عوامل داخلی موثر بر صنعت اکوتوریسم برابربا 2/48 می باشد که نشان دهنده ضعف عوامل داخلی و زیر ساخت ها در منطقه است.

اکوتوریسم ، حفاظت از محیط زیست ، شهرستان جیرفت ، مدل SWOT