تنوعات مورفولوژیکی وژنتیکی القاشده از طریق کشت بافت در پنبه تتراپلوئید (Gossypium Hirsutum L: آنالیز ISSR

در تکثیر گیاهان جنبه بسیار مهم حفظ صحت ماده ژنتیکی نسبت به گیاه والد می باشد. با این وجود مشخص شده که در تکنیک های کشت in vitro تغییر پذیری ماده ژنتیکی دیده می شود که تنوع سوماکلونال نام گرفته است. کشت بافت گیاهی و در نهایت تنوع سوماکلونال به عنوان یکی از منابع القا کننده تنوع ژنتیکی در گیاهان در نظرگرفته می شود. تنوع سوماکلونال، تنوعی است که اغلب به صورت تاثیرات اپی ژنتیک ظاهر میشود، ولی این روش هم چنین باعث تغییراتی در گیاهان شده که این گیاهان توانسته اند این خصوصیات رابه نسل بعد انتقال دهند. تنوع سوماکلونال احتمالا بازتابی از پاسخ گیاه به شرایط استرس زا هم می تواند باشد،بنابراین شناخت مکانیسم های تنوع کشت بافت برای مشخص کردن مکانیسم های سلولی درگیر در فرآیند تکامل و پاسخ به استرس مفیدخواهد بود. چندین استراتژی برای آشکار کردن این تنوع ژنتیکی وجود دارد ازجمله: شناسایی فنوتیپی، آنالیزسیتولوژیکی و تکنیک های آنالیز DNA، در این یررسی تنوع مورفولوژیکی و ژنتیکی سه رقم پنبه تتراپلوئید شامل رقم های Mehr و Sindose و هیبرید آنها Mehr*Sindose F1 و گیاهان باززایی شده آنها در واکشت های مختلف بررسی شده است. گیاهان باززایی شده به صورت معنی داری ازلحاظ خصوصیات مورفولوژیکی مانند طول ساقه متفاوت بودند. 9آغازگر ISSR برای بررسی مولکولی استفاده گردید که در کل 96 باند (لوکوس) حاصل شد و در این میان 93 باند پلی مورف بوده اند. واکشت های مختلف سطوح متفاوتی از تنوع ژنتیکی را در ارقام مطالعه شده تولید کرده اند. این مطالعه نشان میدهد که ژنوتیپ های مختلف پنبه از لحاظ میزان تنوع سوماکلونال متفاوت بوده اند و در هر ژنوتیپ یک واکشت خاص بالاترین میزان تنوع را به خود اختصاص داده است.

Keywords:

پنبه ‚ تنوع سوماکلونال‚ تنوع ژنتیکی , ISSR