RAPD بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های بومی خرفه ایران با استفاده از نشانگر مولکولی

Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 678

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NBCI07_0175

تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394

Abstract:

خرفه با نام علمی Portulaca oleracea یکی از اعضای خانواده Portulacaceae میباشد که از نظر ویتامین ها و مواد مغذی بسیاری مانند اسیدهای چرب به خصوص امگا 3 غنی میباشد. با توجه به اهمیت فوق العاده این گیاه، بررسی دقیق تنوع ژنتیکی وتهیه شناسنامه ژنتیکی آن لازم می باشد. بدین منظور در این مطالعه تنوع ژنتیکی 13 ژنوتیپ خرفه با استفاده از 30 آغازگر 10 مورد ارزیابی گرفت که از این تعداد، 9 آغازگر چند TIMB و OPA با توالی تصادفی از سری آغازگرهای RAPD نوکلئوتیدی شکلی بالایی نشان دادند و 19 آغازگر نوارهای واضح و تکرار پذیری برای کلیه ژنوتیپ ها نشان دادند. با این تعداد آغازگر در مجموع 182 نوار تکثیر شد که از این میان در مجموع 105 نوار چند شکل مشاهده شد. درصد چندشکلی برای کل آغازگرها برابر 3 نوار چند شکل بود. برای ارزیابی شباهت ها و اختلافات / 57/69 بود و مقدار چند شکلی برای هر آغازگر به طور متوسط 03 ژنتیکی بین ارقام از ضرایب تشابه مختلف استفاده شد و بر اساس ماتریس تشابه حاصله روش های مختلف کلاستر بندی مورد مقایسه قرار گرفت که با توجه به ضریب همبستگی کوفنتیک بین ماتریس های تشابه و و ماتریس خروجی دندروگرام، کلاستر متعادل ترین گروه بندی را حاصل نمود. با استفاده از نمودار درختی حاصل، JAKARD-Complete بندی حاصل از روش ژنوتیپ ها در 4 گروه اصلی تقسیم بندی شدند که با توجه به اندازه گیری فاصله ژنتیکی 13 ژنوتیپ مورد مطالعه، کمترین تشابه 0) بین ژنوتیپ های شیراز و برازجان بود. تعداد باند چند / 0/4270 ) بین ژنوتیپ های کردستان و کرمان و بیشترین تشابه ( 777 )متغیر بود. زیاد بودن تعداد نوار چند شکل به ازای هر OPB تا 9 باند برای آغازگر 01 OPM شکل از 3 نوار برای آغازگر 10 نشانگر، نشان از تنوع بالای موجود در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه دارد.

Authors

مریم سلطانی مدح

دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز

حمید رجبی معماری

دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز

داریوش نباتی احمدی

دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز

امیر سیاهپوش

مرکز تحقیقات گیاهان دارویی و ترکیبات طبیعی بیرجند