بررسی اثرات سیلیکون بر روی تغییرات فعالیت آنزی مهای کاتالاز و پراکسیداز و محتوی کلروفیل برگی در دو ژنوتیپ گیاه برنج ( Oryza sativa L. ) تحت تنش خشکی

تنش خشکی یکی از مهمترین تنش ها می باشد که به شدت عملکرد گیاهان زراعی را تحت تاثیر قرار میدهد. سیلیکون عنصری فراوان در پوسته ی زمین است که نقش آن در افزایش تحمل گیاهان به تنش های محیطی اثبات شده است. جهت بررسی اثر به نام خزر و هاشمی، آزمایشی به صورت (Oryza sativa L.) سیلیکون در افزایش تحمل به خشکی در دو ژنوتیپ گیاه برنج فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با اعمال سه تیمار شاهد، خشکی و سیلیکون-خشکی ( 2 میلی مولار سیلیکات سدیم / کیلوگرم خاک) در سه تکرار در گلخانه انجام شد. بدین منظور محتوی کلروفیل و آنزیم ضد اکسنده پراکسیداز و کاتالاز موردارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که با اعمال تیمار سیلیکون در شرایط تنش، بر فعالیت آنزیم ضد اکسنده پراکسیداز و نیز میزان کلروفیل برگ در مقایسه با تیمارهای شاهد و خشکی باعث کاهش اثرات منفی ناشی از (CAT) کاتالاز ،(POD) خسارت تنش گردید. فعالیت آنزی مهای اندازه گیری شده و نیز محتوی کلروفیل کل در رقم مقاوم بالاتر از رقم حساس بود. نتایج آزمایش نشان داد که سیلیکون نقش موثری در افزایش فعالیت آنزی مهای ضد اکسنده داشته و باعث کاهش خسارت ناشی از تنش اکسیداتیو گونه های فعال اکسیژن می گردد.

Keywords:

برنج , سیلیکون , کاتالاز , پراکسیداز , محتوی کلروفیل