استراتژی بهبودی جهت مبارزه با تنش خشکی و بررسی آنزیم های آنتی اکسیدانت و پروتئین کل در ژنوتیپ های تریتیکاله

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر سیلیکون در افزایش تحمل به خشکی در دو ژنوتیپ تریتیکاله، درگلخانه اجرا شد . تریتیکاله یک گونه غله می باشد که به وسیله انسان و از ترکیب ژنوم های گندم وچاودار به وجود آمده است که به صورت دانه یا علوفه کشت و به عنوان رژیم غذایی جایگزین به جای سویا وذرت درتغذیه دام وطیور استفاده می شود. سیلیکون دومین عنصر رایج موجود در خاک است که دارای اثرات مفیدی در افزایش تحمل به تنش های زنده و غیر زنده درگیاهان است. با توجه به فراوانی سیلیکون و اهمیت آن در رشد و نمو گیاه و به منظور مطالعه اثرات آن بر روی فعالیت آنزی مهای آنتی اکسیدانت طرحی به صورت بلو کهای کاملاً تصادفی در قالب فاکتوریل در دو رقم تریتیکاله در سه تکرار و نیز اعمال سه تیمار در سه سطح شاهد, خشکی و سیلیکون - خشکی و با یک نوع کود سیلیکات سدیم انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد سیلیکون باعث افزایش معن یدار پروتئین محلول کل و فعالیت و جبران خسارات تنش خشکی گردید. با توجه به (APX) آسکوربیت پروکسیداز ، (SOD) آنزیمسوپراکسیددیسموتاز نتایج حاصل از این آزمایش می توان استنباط کرد که نقش سیلیکون در افزایش تحمل به خشکی بدلیل افزایش در فعالیت آنزی مهای ضداکسنده موثر بوده و از فرآیندهای فیزیولوژیکی گیاهانی که در معرض تنش قرار گرفته اند محافظت می کند.

Keywords:

تریتیکاله , سیلیکون , پروتئین , آنزیم های آنتی اکسیدانت