پریسا صالحی - ۱۴۳۳۵ ، تهران، ایران - دانشگاه پیام نور کرج، صندوق پستی ۳۳۳
پروین صالحی شانجانی - ۱۳۱۸۵ ، تهران، ایران موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، صندوق پستی ۱۱۶
علی اشرف جعفری - ۱۳۱۸۵ ، تهران، ایران موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، صندوق پستی ۱۱۶
غلامرضا بخشی خانیکی - ۱۴۳۳۵ ، تهران، ایران - دانشگاه پیام نور کرج، صندوق پستی ۳۳۳

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی جمعیتهای وحشی ایرانی یونجه (Medicago sativa .L) و بررسی ارتباط عوامل اکولوژیکی وپروتئینهای کل، 21 جمعیت بذری یونجه موجود در بانک ژن منابع طبیعی انتخاب شدند. در این تحقیق الگوی پروتئینیSDS- 210 ژنوتیپ از 21 جمعیت بذری برای تعیین میزان تنوع ژنتیکی موجود مورد بررسی قرار گرفت . بر اساس نتا یج 44 باند قابل تکثیر، پپتید پروتئینی، برای مطالعه تنوع ژنتیکی ثبت گردید. میانگین تعداد باندهای پلی مورف نسبت ،PAGESDS-PAGE . 0 متغیر و به ترتیب مربوط به کرج 1 و اهر بود / 0 تا 172 / به کل باندها در کلیه جمعیتهای بذری از 030پروتئینهای کل، تنوع درون و میان جمعیتی بالایی نشان دادند که تمایز مشخصی بر اساس منشاء و رویشگاه نشان ندادند .همبستگی بین ماتریس فاصله های ژنتیکی و جغرافیایی به وسیله آزمون مانتل ثابت نشد و ضریب همبستگی بین آنها از نظر این مسئله نی ز نشان دهنده عدم وجود ش یب محیط ی در گوناگون ی .(R=0/ و 0281 P=0/ آماری معنی دار نگردید ( 10پروتئینهای کل است. از آنجایی که ایران مرکز تنوع گونه یونجه است، چنین تنوع بالایی در ویژگیهای مختلف این گی اه دور از انتظار نمی باشد. بنابراین در برنامه های اصلاحی یونجه می بایست تنوع ژنتیکی ارقام یونجه بوسیله استفاده از والدین مختلف افزایش یابد. افزایش اساس ژنتیکی برای اصلاح یونجه می تواند بوس یله کاربرد س یستم اتیکی ژرم پلاسم که الگو پروتئینی متفاوتی داشته و ویژگیهای کمی بهتری دارند حاصل شود.

Medicago sativa ، تنوع ژنتیکی، پروتئینهای کل، عوامل اکولوژیک