محمد رضا حسین پور - دانشجوی دکتری مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف
منوچهر وثوقی - استاد دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف، ایران
ایران عالم زاده - استاد دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف، ایران

اتیلن گلایکول یکی از آلایندههای زیست محیطی است که در غلظتهای بالا در پساب فرودگاهها، میدانهای استخراج گاز، در پسابهای پالایشگاههای تصفیه گاز، صنایع تولید اتیلن گلایکول و پلی اتیلن وجود دارد و به عنوان یک آلاینده هیدروکربنی با استفاده از پیل سوختی میکروبی در این تحقیق حذف زیستی شده است. یک پیل سوختی میکروبی یک راکتور زیستی است که از طریق واکنش های کاتالیستی انرژی شیمیایی موجود در پیوندهای شیمیایی ترکیبات آلی را به انرژی الکتریکی 100 است جهت کاهش بار آلی یک پساب ml تبدیل می کند. یک پیل سوختی میکروبی دو مخزنی که حجم مفید مخزن آند. سنتزی حاوی گلوکز و اتیلن گلایکول و تولید توان الکتریکی بصورت همزمان استفاده شد. جهت بررسی کارایی پیل سوختی میکروبی غلظتهای 500+500 گلوکز+ اتیلن گلایکول، mg/lit ، 100+1000 گلوکز + اتیلن گلایکول mg/lit ، 1000 گلوکز mg/lit ،% 2000 اتیلن گلایکول در مخزن آند استفاده شد. بررسیها نشان داد که پیل قابلیت حذف به ترتیب 92.68 mg/lit 1000 و %98.26 و 96.82 % ، اکسیژن مورد نیاز شیمیایی پساب را برای آزمایشات در غلظتهای مختلف دارا است. ،%93.6 ،%96.26 ،137/32 ،127/54 ،58/ همچنین در این آزمایشات دانسیته توان پیل سوختی میکروبی بر اساس حجم مخزن آند به ترتیب 02 124/70 میباشد.

پیل سوختی میکروبی، اتیلن گلایکول، حذف زیستی، تصفیه پساب