ابراهیم دورانی علیایی - استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز

تنشهای محیطی در کنار کاهش روز افزون زمین های زراعی و افزایش جمعیت جهانی تهدید جدی برای تولید کشاورزی و امنیت غذایی جهان محسوب میشود. اصلاح گیاهان زراعی برای تحمل به تنشهای غیرزیستی از مدتها قبل یکی از اهداف مهم متخصصین امر کشاورزی بوده است. موفقیت در اصلاح ارقام متحمل به تنشها به درک و فهم دانشمندان از پاسخ مولکولی گیاهان به این گونه تنشها، از قبیل راه اندازی شبکه های مولکولی درگیر در دریافت و انتشار پیام تنش، بیان ژنهای مرتبط با تنش و همچنین ژنهای متابولیت، بستگی دارد. مهندسی اغلب ژنهای درگیر در این مسیر ها از طریق محافظت عمل و ساختمان های سلولی موجببهبود تحمل به تنش های غیر زیستی میگردد. این مقاله به پیشرفت ها و مشکلات استفاده از مهندسی ژنتیک گیاهی برای اصلاح تحمل گیاهان به شوری می پردازد.