افزایش جذب زیستی جیوه در مخمرنانوایی تجارتی تحت تیمار حرارتی

جذب زیستی فلزات سنگین و خطرناک از جمله جیوه با استفاده از مواد زیستی مناسب از قبیل مخمریک فن آوری زیستی مقرون به صرفه برای تیمار پساب های آلوده می باشد. از سوی دیگر به Saccharomyces. cerevisiaeفوق العاده و یا غلظت pH کار بردن سلول های مرده توده زیستی که مشکلاتی از قبیل نیاز به مواد غذایی، حساسیت به مقادیر را در سلول های تحت تیمار Hg بالای فلز ندارند، برای جذب زیستی مورد بحث می باشد. در این مطالعه ما جذب زیستی + 2 10 فلز و در زمان 60 mg/l در غلظت ابتدایی S. cerevisiae 121/1 به مدت 15 دقیقه) و سلول های بدون تیمار °C حرارتی (در به وسیله ترکیب آن با Hg دقیقه در فلاسک مقایسه کردیم. سنجش نمونه ها با روش اسپکتروفتومتری شناسایی مقادیر ناچیز + 2 Hg2+ % انجام شد. مشاهده شد که 100 (CTAB) در محیط ستیل تری متیل آمونیوم بروماید (MBT) -2 مرکاپتوبنزوتیازول ابتدایی توسط سلول های حرارت دیده حذف شد درحالیکه میزان جذب در سلول های بدون تیمار 98 % بود. میزان جذب زیستی گرم توده / Hg 2 میلی گرم + 2 / 2/5 و 45 mg/g فلز در سلول های تحت تیمار حرارتی و سلول های بدون تیمار حرارتی به ترتیبزیستی خشک بود.

Keywords:

جیوه , جذب زیستی , مخمر نانوایی , تیمار حرارتی