تاثیر 5،4،2 – تری کلروفنوکسی استیک اسید بر کالزایی ارقام شاخه بریده گل رز (L.Rosa hybrida )

اساسی ترین مرحله در کاربرد موفق شیوههای گوناگون زیست فنآوری در برنامههای بهسازی، باززایی درون شیشهای است و مرحله القای بهینه کالوس پیش نیاز باززایی غیرمستقیم میباشد. قطعات برگ و دمبرگ حاصل از جوانه های کشت بافت سه رقم تجاری به منظور بررسی کالزایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. القاء کالوس در Vendetta و Orange Juice, Roulette گل های رز شاخه بریده یا بدون آن، صورت گرفت. قطعات برگی تیمار L-proline 2,4,5- در ترکیب با اسید آمینه T 2,4- و D تمامی ریزنمونه در تیمارهای از میزان کالوس تولیدی Vendetta نسبت به ریزنمونه دمبرگ در رقم Orange Juice, Roulette 2,4,5- در دو رقم T شده با 2,4,5- کالوس T 2,4- سبب ریشه زا شدن کالوسها شد در حالیکه در هیچ کدام از غلظتهای D بیشتری برخوردار بودند. تیمار 2,4- کاست. ریزنمونه دمبرگ توانایی D از میزان ریشه زایی کالوسها در تیمار L-proline ریشهزا دیده نشد. تیمار اسید آمینه کمتری در ریشهزایی نشان داد. اختلاف معنی دار مشاهده شده بین ارقام و بافتها در تولید کالوس، حاکی از نقش موثر ژنوتیپ بر این صفت در گل رز می باشد.

Keywords:

باززایی , القای کالوس , اکسین , گل رز