مینا طباطبایی - دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری- ساری
قربانعلی نعمت زاده - دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری- ساری
خدیجه رضوی - پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری- تهران- ایران
معصومه جان نثار - دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا - تهران - ایران

با توجه به گسترش روز افزون خاک های شور و اثر آن بر رشد و نمو گیاهان، به نظر می رسد استفاده از گیاهان زراعی متحمل به شوری یکی از بهترین گزینه ها در کشت ارقام زراعی باشد. از آنجا که تاکنون بسیاری از ظرفیت های ژنتیکی گیاهان زراعی شناسایی و مورد بهره برداری قرار گرفته اند، در سالهای اخیر توجه به استفاده از منابع غیرزراعی (گیاهان وحشی) برای توسعه ی کمی و کیفی تحمل گیاهان زراعی نسبت به شوری افزایش یافته است. به همین دلیل در این پژوهش به بررسی سازوکار مولکولی در درک و انتقال پیام تنش شوری در دو گونه از گیاه (SOS) Salt Overly Sensitive تحمل شوری با توجه به نقش ژن هایمتعلق به خانواده ی گرامینه پرداخته شد. این ژن ها در تعامل با یکدیگر به تنظیم یونی می پردازند و از Aeluropus مرتعی جداسازی و Aeluropus lagopoides از گونه SOS و 3 SOS2 ،SOS می کاهند. درپژوهشی مرتبط قطعات ژنی 1 Na+ سمیت67920185 ثبت گردید لذا آغازگرهای آشیانه ای برای بررسی ژنهای مذکور ،67920184 ، در بانک ژن با شماره های 67920183 پس A. littoralis بر اساس اصول استاندارد و با استفاده از نرم افزار الیگو طراحی شدند. بذرهای Aeluropus littoralis در گونه از سترون سازی بر روی مشهای سیمی منتقل و به صورت هیدروپونیک کشت داده شدند. در واکنش زنجیره ای پلیمراز باندهای 512 بدست آمدند و سپس این قطعات bp 408 و bp ، 1333bp بترتیب با طولهای SOS و 3 SOS2 ،SOS پیش بینی شده برای 1 توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز آشیانه ای تایید گردیدند. از نتایج حاصل می توان برای بررسی مولکولی و مقایسه ی نقش این ژنها، علاوه بر دو گونه مذکور در دیگر گیاهان از جمله گندم استفاده نمود.

Salt Overly Sensitive genes ، Aeluropus ، کشت هیدروپونیک، واکنش زنجیره ای پلیمراز آشیانه