مهدی معلی - پژوهشگر پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی

نظام حقوق اسلامی با توجه به مبنای خویش، اعتبار و مشروعیت گزاره های رفتاری را بر اراده حکیمانه شارع مبتنی می داند ک ه از ادله چهارگانه کتاب، سنت، عقل و اجماع قابل دست یابی هستند. هر گونه قاعده تجویزی از جمله گزاره ها و آموزه های مطرح در اخلاق زیستی نیز هنگامی در نظام حقوق اسلامی اعتبار می یابد که متعلق اراده شارع قرار گیرد. با تعلق اراده شارع به آموزه های اخلاق زیستی جایگاه استنباط قضایای این حوزه، فقه خواهد بود. در نتیجه باید گفت در ساختار بینشی و ارزشی اسلام « اخلاق زیستی » را باید به عنوان« فقه زیستی » یاد کرد.

اخلاق زیستی، فلسفه اخلاق، نظام حقوق اسلامی، فقه زیستی