یاسمن منصور - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زیست شناسی ،دانشکده علوم پایه ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
جواد حامدی - دانشیار و عضو هیات علمی ، بخش میکروبیولوژی، دانشکده زیست شناسی ،پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمد علی آموزگار - دانشیار و عضو هیات علمی ، بخش میکروبیولوژی، دانشکده زیست شناسی،پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
پرستو صبایی فرد - کارشناس ارشد میکروبیولوژی و پژوهشگر مرکز پژوهشی کلکسیون میکروارگانیسم های دانشگاه تهران، دانشگاه تهران، تهران ،ایران

با رشد صنایع مختلف میزان آلودگی به فلزات سنگین افزایش یافته و اثرات زیست محیطی آنها نیز رو به گسترش است. به کارگیری میکروارگانیسم ها به منظور حذف آلاینده های فلزی یکی از چشم اندازهای بیوتکنولوژی میکروبی است. در این میان اکتینومایست ها که جمعیت بزرگی از باکتری های خاک را تشکیل می دهند با توانمندی های بالای زیست فناوری خود مورد توجه ویژه قرار دارند. در این پژوهش 12 نمونه از خاکهای آلوده به فلزات سنگین از مناطق مختلف استان همدان مورد غربالگری قرار گرفت که در مرحله اول 70 سویه در محیط کشت MGA-SE (فاقد فلز سنگین) جداسازی و خالص شد. در مرحله دوم با استفاده از محیط کشت تغیییر یافته MMagar دارای غلظت های 1 تا 20 میلی مولار سرب، 11 سویه برتر که توان مقاومت به mM4 فلز سرب را دارا بودند جداسازی شد. در مرحله غربال گری ثانویه 8 سویه برتر انتخاب و میزان مقاومت به فلزات Cd ،Ni Zn ، Cu ، و Pb به روش میکرودایلوشن سنجیده شد .در این پژوهش بیشترین مقاومت مربوط به فلز Zn در UMTC01519 و UTMC01520 دو سویه به میزان mM100 و بیشترین مقاومت به Cd در سویه UTMC01524 و به میزان mM 1/5 بوده است. در هر صورت مقاومت به کادمیوم در مقایسه با دیگر فلزات کمتر بوده است. این نتایج ضمن نشان دادن توانمندیاکتینومایستها برای حذف فلزات، نشان می دهد که مقاومت به یک فلز سنگین، نمی تواند الزاماً نشان دهنده مقاومت به فلز سنگین دیگر باشد.

اکتینومایست ، جداسازی، مقاومت، فلزات سنگین