مطالعه ساختار ژنتیکی برخی از ژنوتیپ های بادام ایرانی با استفاده از نشانگرهای AFLP نشاندار

بادام با نام علمی ( Prunus dulcis L.) یکی از قدیمی ترین محصولات درختان میوه است که بومی مناطق مدیترانه ای می باشد. ایران به علت داشتن شرایط آب و هوایی مناسب، یکی از بزرگترین مراکز تولیدکننده واریته های مختلف بادام محسوب می شود. بعلاوه، ایران سومین رتبه را از نظر تولید سالانه بعد از آمریکا و اسپانیا به خود اختصاص داده است. بادام با داشتن خاصیت خودناسازگاری بالا و نیاز به دگرگرده افشانی برای تولید بذر، حاوی سطوح بالایی از تنوع ژنتیکی می باشد. در این تحقیق، تنوع ژنتیکی 48 ژنوتیپ امید بخش بادام جمع آوری شده از ایران با استفاده از تکنیک AFLP نشاندار با فلورسنت بررسی شد. 5 جفت نشانگر AFLP از بین 25 ترکیب، الگوی باندی واضحی را نشان دادند. با توجه به نتایج بدست آمده، میزان چند شکلی بالایی در ژنوتیپ های بادام مشاهده شد. به منظور گروه بندی و تفسیر روابط ژنتیکی از روش آماری RB با استفاده از نرم افزارهای gCluto v. 1.0 و 2.12.1 R استفاده شد. بیشترین تفاوت درون جمعیتی متعلق به جمعیت اسپانیا و کمترین تفاوت درون جمعیتی متعلق به جمعیت شاهرود می باشد. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد ارقام ایرانی دارای قرابت ژنتیکی با ارقام آمریکایی و اسپانیایی می باشد.

Keywords:

بادام , نشانگر AFLP نشاندار , تنوع ژنتیکی