ارزیابی برخی از ژنوتیپ ها و دورگه های امید بخش زردآلو با استفاده از نشانگرهای مولکولی

زردآلو با نام علمی (Prunus armeniaca L.) متعلق به خانواده رزاسه است که بومی مناطق مدیترانه و آسیای میانه به ویژه ایران می باشد. نیاز به شرایط آب و هوایی مناسب و نیز ارزش اقتصادی بالا دو دلیل اصلی برای گستردگی کشت و کار و تنوع ژنتیکی زردآلو بشمار می رود. هدف از این مطالعه ارزیابی تنوع ژنتیکی و ساختار ژنتیکی دورگه های و ژنوتیپ های زردآلو بر اساس منشا جغرافیایی آنها می باشد. بر این اساس تنوع ژنتیکی 71 دورگه و ژنوتیپ زردآلوی موجود در کلکسیون های ایران و چک با استفاده از نشانگرهای AFLP نشاندار با فلورسنت ارزیابی شد. در ابتدا 35 ترکیب آغازگر انتخابی روی 71 نمونه زردآلو مورد آزمایش قرار گرفت که 5 ترکیب آغازگری با بیشترین مقدار چندشکلی و الگوی باندی واضح در ادامه تحقیق مورد استفاده قرار گرفتند. ساختار و قرابت ژنتیکی نمونه ها توسط روش های آماری RB و UPGMA بررسی شد. نتایج این تحقیق نشان داد دورگه ها و ژنوتیپ های موجود در کلکسیون های ایران و چک بر اساس منشا و پراکندگی جغرافیایی در گروه بندی های مجزایی قرار می گیرند. بعلاوه بررسی تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیت بین ارقام و ژنوتیپ های زردآلو و حتی دیگر گونه های Prunus با استفاده از ترکیب نشانگرهای AFLPنشاندار در مقایسه با روش قدیمی AFLP نتایج کارآمدتری را نشان داد.

Keywords:

دورگه زردآلو , نشانگرهای AFLP نشاندار , تنوع ژنتیکی