افزایش بیان پری پلاسمیک فاکتور رشد اپیدرمال انسانی نوترکیب (rhEGF) با استفاده از توالی راهنمای اندوزایلاناز گونه های باسیلوس در E. Coli
Publish place: 7th national biotechnology congress of I.R. iran
Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 964
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NBCI07_1105
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394
Abstract:
فاکتور رشد اپیدرمال انسانی (hEGF) هورمون پلی پپتیدی مونومری به وزن تقریباً 6/2 کیلودالتون می باشد. تولید پروتئین های فعال عملکردی که جهت فعالیت خود نیاز به تشکیل پیوندهای دی سولفیدی دارند، مانند hEGF، در محیط احیاء سیتوپلاسم امکان پذیر نیست. فضای پر یپلاسمیک باکتری که محیطی اکسیده برای تشکیل پیوندهای دی سولفیدی فراهم می کند مناسبتر است. شرایط رشد باکتری تأثیر بسیار زیادی در بازدهی ترشح پروتئین نوترکیب به فضای پری پلاسمیک دارد. هدف این تحقیق کلون ژن سنتتیک و بررسی عوامل موثر در افزایش میزان بیان پری پلاسمی hEGF در میزبان E. coli بود. لذا ژن hEGF با موفقیت در وکتور pET3 کلون و بصورت پری پلاسمیک بیان شد و با تست های مختلف مورد تایید قرار گرفت. اثر دما و غلظت آرژینین برای افزایش تولید پری پلاسمیک پروتئین نوترکیب در کشت غیرمداوم E. coli بررسی شد. کشت در فرمانتور 3 لیتری با حجم کاری 1.5 لیتری با محیط کشت LB، القا بیان با 0/2 میلی مولار IPTG در تراکم سلولی 0.5 گرم بر لیتر انجام شد. نتایج نشان داد با کاهش دما از 37 به 30 درجه سانتی گراد مقدار تولید پری پلاسمیک پروتئین نوترکیب از 20 به بالای 90 درصد پروتئین کل افزایش می یابد. با افزودن 0/3 مولار ال-آرژینین مقدار ترشح پروتئین نوترکیب به پری پلاسم 25 درصد افزایش یافت و به 20 درصد پروتئین کل سلول رسید که از بالاترین مقادیر تولید پری پلاسمیک گزارش شده است. hEGF با روش شوک اسمزی اصلاح شده و کروماتوگرافی میل ترکیبی خالص سازی شد.
Keywords:
Authors
محمد رحمتی چاله سرائی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شاهد-کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی
ولی الله بابایی پور
گروه مهندسی بیوشیمی، پژوهشکده فناوری زیستی، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، هیئت علمی، دکتری تخصصی
ایرج رسولی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شاهد، هیئت علمی، دکتری تخصصی
جلال الدین غنوی
مرکز تحقیقات کاربردی، بیمارستان مسیح دانشوری، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی - هیئت علمی، دکتری تخصصی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :