علی بهرامی - استادیار دانشگاه صنعتی مالک اشتر-پژوهشکده علوم و فناوری زیستی
داریوش عربیان حسین آبادی - دانشگاه پونا هند- گروه بیوتکنولوژی
محمد داود غفاری - دانشگاه شاهد-گروه میکروبیولوژی
ابراهیم رجبی - استادیار دانشگاه صنعتی مالک اشتر-پژوهشکده علوم و فناوری زیستی

مقدمه: برآوردی که در مورد ضررهای خوردگی انجام گرفته، نشان می دهد سالانه هزینه تحمیل شده از سوی خوردگی ، بالغ بر 5 میلیارد دلار است. در این رابطه استفاده از توانایهای باکتریها می تواند با هزینه کمتر این مشکل را بخصوص در صنایع نظامی مرتفع کند. تولیداگزو پلی ساکاریدهای باکتریایی و مواد آنتی باکتریال از جمله راه کارهای مقابله با خوردگی ها می باشد. هدف: جداسازی باکتریهای تولید کننده اگزوپلیمر (EPS) به منظور جلوگیری از خوردگی فلزات. روش: نمونه های چاه های نفت مسجد سلیمان، سیری ، ایلام و پایدار غرب و همچن ین آب زاینده رود و دریای خزر به منظور جداسازی باکتریهای تولید کننده EPS و آنتی بیوتیک مورد بررسی قرار گرفت. برای جداسازی باکتریها از چهار نوع محیط کشت ساده و پیچیده استفاده شد. سپس توانایی تولید EPS توسط باکتری ها در محیطهای مخصوص تولید EPS سنجیده شد و با مقایسه تغییرات ویسکوزیته، بهترین باکتری ها جهت بهینه سازی انتخاب شد. نتیجه و بحث: در مجموع بیش از 80 نمونه باکتری مختلف جداسازی شد که شش گونه بهترین نمونه های تولید کننده بودند . در مرحله بعد خصوصیات مختلف بیوپلیمرهای تولیدی مثل میزان قند و پروتئین مورد بررسی قرار گرفت. سپس پلیمرهای تولیدی اسنخراج و تخلیص شده و با استفاده از روش قطره گذاری روی فولاد تاثیر آن در جلوگیری از خوردگی در روش هوازی و بی هوازی سنجیده شد که نتایج نشان داد که پلیمرهای تولیدی بطور چشمگیری از خوردگی فولاد جلوگیری می کنند. در مجموع با بررسی این متغیرها و با توجه به نتایج بدست آمده و توانایی تولید بیوپلیمر در محیطهای حداقل و همچنین توانایی خوب این باکتری ها در جلوگیری از خوردگی فولاد دریایی، بیوپلیمرهای تولیدی می توانند گزینه های مناسبی برا ی استفاده به عنوان پوشش ضد خوردگی مورد ارزیابی بیشتر قرار گیرند.

اگزوپلی ساکارید، خوردگی، بهینه سازی، باکتری