محبوبه الوانچی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه گیلان
علی اعلمی - استادیاران دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان
رضا شیرزادیان - دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان
مسعود اصفهانی - مربی پژوهشی موسسه تحقیقات برنج کشور

در این مطالعه 48 ژنوتیپ برنج از نظر ساختار و تنوع ژنتیکی با استفاده از 15 نشانگر ریزماهواره ی مرتبط با برخی از خصوصیات تغذیه ای دانهی شامل آهن، روی، پروتئین و فلاونوئید مورد ارزیابی و گروه بندی قرار گرفتند. میانگین شاخص محتوای اطلاعات چند شکل و شاخص شانون برای کل ژنوتیپها به ترتیب 0/38 و 0/46 برآورد شد که بیشترین آنها برای هر دو شاخص، مربوط به نشانگر RM316 بود. گروهبندی با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و الگوریتم UPGMA ، ژنوتیپ ها را به 4 گروه اصلی تفکیک کرد که به ترتیب شامل 36،8،2 و 2 ژنوتیپ در هر گروه بود و بزرگترین گروه شامل ارقام بومی و خارجی میشد. براساس ضریب نی بیشترین تنوع ژنتیکی مربوط به ارقام اصلاح شده با مقدار 0/3 و کمترین آن مربوط به ارقام خارجی با مقدار 0/26 بود. باتوجه به تنوع ژنتیکی مشاهده شده برای صفات تغذیه ای در برنج و نشانگرهای مرتبط که بیشترین سودمندی را نشان می دهندف میتوان در جهت انتخاب والدین مناسب و اصلاح ارقام برای این صفات گام برداشت.

برنج، تنوع ژنتیکی، UPGMA, SSR