علی بهرامی - تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، پژوهشکده علوم و فناوری های زیستی، گروه مهندسی شیمی(استادیار)
ابوذر نیکزاد - تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، پژوهشکده علوم و فناوری های زیستی، گروه مهندسی شیمی( دانشجوی کارشناسی ارشد)
رضا باز شوشتری - تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، پژوهشکده علوم و فناوری های زیستی، گروه مهندسی شیمی( دانشجوی کارشناسی ارشد)
محمد داودغفاری - تهران، دانشگاه شاهد، دانشکده علوم پایه، گروه میکروبیولوژی (کارشناس ارشد)

مطالعات اولیه در خصوص پوشش باکتریایی فلزات با یک بیوفیلم احیاکننده حاکی از این است که برخی باکتری های هوازی می توانند بر روی سطح فلز بیوفیلم تشکیل دهند و آن ها را در مقابل انواع خوردگی که شامل خوردگی متاثر از میکروبیولوژیک نیز می باشد محافظت نمایند. این بیوفیلم ها از بهم چسبیدن جمعیت میکروبی و بدام افتادن آن ها در یک ماتریس اگزوپلی ساکاریدی بوجود می آیند. اغلب باکتری ها، زمانی که زنده بوده و در وضعیت متابولیکی می باشند توانایی چسبیدن به سطوح را دارند. میزان و بازده بهم چسبیدن وابسته به اندازه اگزوپلی ساکارید تولید شده توسط باکتری دارد. این فیلم های محافظ موجب کاهش نرخ خوردگی برای فولاد نرم مطابق اطلاعات و تکنیک های سنجش و پایش خوردگی می شوند. دراین تحقیق به بررسی تاثیر بیوفیلم باکتریایی درکاهش خوردگی فولاد کربنی گریدE می پردازیم. برای این منظور سویه های مختلفی مورد آزمایش قرار گرفتند و طی آزمایش های متعدد، ضمن بررسی و تعیین محیط و شرایط کشت ، ابتدا از طریق بررسی سطح ظاهری کوپن های فولادی غوطه ور در محیط مشابه آب دریا(VNSS) وهمچنین با استفاده از تکنیک های کاهش وزن و فلورسانس، غربالگری اولیه میان سویه های مختلف انجام و سپس ازمیان سویه های جداسازی شده بهترین سویه گزینش شد.

بیوفیلم باکتریایی، اگزوپلی ساکارید، تکنیک کاهش وزن، فولاد کربنی