اثر تخریبی گاز تولیدی بر بستر تثبیت در بیوراکتور میکروبی

کاتالاز آنزیمی است که برای حیات بسیاری از موجودات به ویژه آنها که در معرض گونه های فعال اکسیژن قرار دارند،ضروری است،H2O2 را که یکی از قوی ترین عوامل اکسید کننده است به آب و اکسیژن مولکولی تبدیل می کند و دارای کاربرد گسترده ای در صنعت پزشکی مانند مهار سنتز سیتوکین پیش التهابی در شوک اندوتوکسیک و یا استفاده موضعی در التیام جراحات می باشد.باکتریها منابع مناسبی برای تامین نیاز کاتالاز صنایع پزشکی و غیر پزشکی هستند.از آنجا که بیوکاتالیست های ثبت شده نسبت به شکل آزاد آنها،پایداری بیشتری از خود نشان می دهند و دفعات بیشتری می توان از آن ها استفاده کرد،در این پژوهش از سلول های 107 Kocuria ASB که فعالیت کاتالازی زیادی دارند استفاده شد.برای این منظور آگار 4% ذوب شد و 2/5CC از آن داخل پتری دیش ریخته و حجم آن رسوب باکتری که در بافر پتاسیم فسفات سوسپانسه شده بود به آن افزوده شد.ژل حاصل به مکعب هایی برش داده شدند و پراکسید هیدروژن بر سطح مکعب ها ریخته شد.بررسی های فوق نشان دادند که این روش کارایی زیادی برای تثبیت ندارد چون حباب های اکسیژن باعث تخریب مکعب ها و خروج سلول ها می شوند.

Keywords:

کاتالاز , تثبیت سلولی , آگار-آگار , پراکسیدهیدروژن