علی اکبر قطبی راوندی - گروه زیست شناسی -دانشگاه اصفهان
مریم شهبازی - گروه فیزیولوژی مولکولی -پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران
زهرا سادات شبر - گروه فیزیولوژی مولکولی -پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران
منصور شریعتی - گروه زیست شناسی -دانشگاه اصفهان

اکسیداز انتهایی پلاستی یا PTOX یک پروتئین پلاستی بوده که در سمت استرومایی غشا و در مجاورت اجزای زنجیره انتقال الکترون فتوسنتزی قرار گرفته و قادر است الکترون ها را از منبع پلاستوکینول به اکسیژن منتقل نموده و مولکول آب تولید نماید.به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر صفات فیزیولوژیکی و بیان ژن PTOX در ارقام جو زراعی موروکو و یوسف و جو وحشی،سه سطح مختلف آب در دسترس در خاک شامل کنترل،تنش خشکی ملایم و تنش خشکی شدید اعمال گردید.نتایج حاصله نشان داد که با افزایش شدت تنش،مقادیر پارامترهای فیزیولوژیک شامل مزن تر،وزن خشک،محتوی آب نسبی و هدایت روزنه ای به طور معنیداری کاهش میابد.این کاهش در رقم موروکو به مراتب از رقم یوسف و رقم وحشی شدیدتر بود.نتایج حاصل از بررسی بیان کمی ژن نشان داد که تحت تنش خشکی شدید،،بیان ژن PTOX در ژنوتیپ وحشی شدیدا افزایش میابد.در حالی در ژنوتیپ های زراعی تغییر معنی داری مشاهده نگردید.افزایش بیان PTOX در رقم وحشی میتواند به عنوان سوپاپ اطمینانی موثر با اکسید کردن مخزن پلاستوکینون و انتقال الکترون به اکسیژن،از احیا بیش از حد زنجیره انتقال الکترون جلوگیری کند.

اکسیداز انتهایی پلاستی،تنفس کلروپلاستی،تنش خشکی،جو