مطالعه تنوع ژنتیکی گونه عدس براساس نشانگرRAPD با استفاده از لاین های بومی و خارجی
Publish place: 8th national biotechnology congress of I.R. Iran & 4th National Conference on biosecurity
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 504
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NBCI08_0779
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394
Abstract:
مطالعه تنوع گیاهی گونه عدس براساس صفات مورفولوژیکی و مارکرمولکولی می توانند تفاوت ها و فواصل ژنتیکی را دربین لاین های گیاه عدس که درمناطق جغرافیایی مختلف رشد می کنند، مشخص کند. درتحقیق فوق جهت شناسایی تنوع ژنتیکی گونه عدس براساس مارکر RAPD از 14 لاین( 2لاین ایرانی و 12 لاین خارجی) و 17 آغازگر 10 نوکلئوتیدی استفاده گردید. از بین این آغازگرها فقط 10 آغازگر قادر به تشکیل نوارهای چندشکلی بودندکه مجموعا 62 باند قابل امتیاز بندی بود که 88 درصد(55 باند) از انها چندشکلی نشان دادند و تعداد متوسط باندهای پلیمورف برای هر آغازگر 5/5 بود. نتایج حاصل از مطالعه الگوی نواری 10 آغازگر توانست کمترین ، بیشترین و میانگین درصد چندشکلی برای تمامی آغازگرها رابه ترتیب 0/75، 0/32 و 0/51 محاسبه کند. تجزیه خوشه ای به روش UPGMA و با ضریب تشابه جاکارد انجام ولاین های فوق را در 6 گروه مجزا طبق بندی نمود ونشان داد که لاین های عدس بومی نه تنها از نظر ساختارژنتیکی با هم دیگرفرق می کنند بلکه ازنظر شباهت -فاصله ژنتیکی نسبت به بعضی از لاین های خارجی حاوی زمینه ژنتیکی متفاوتی می باشند، زیرا هر کدام از آنها درگروه های مختلف قرارگرفتند. واز طرفی هم مشخص شد که دو لاین خارجی FLIP 2005-4L و FLIP 2007-103L دارای بیشترین میزان تشابه ژنتیکی (78 درصد) می باشند که حاکی از وجود مبنای ژنتیکی مشابه درآنها بوده است. نتایج این مطالعه کارآمدی نشانگرهای RAPD را نشان می دهد که می تواند به عنوان یک ابزار ژنتیکی درجهت ارزشیابی منابع ژنتیکی در رابطه باخصوصیات و فواصل ژنتیکی گونه عدس که درمناطق مختلف پراکنده هستند استفاده شود.
Keywords:
Authors
فاطمه زاهدی
دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز
داریوش نباتی احمدی
استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز
حمید رجبی معماری
استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز
محتشم محمدی
اعضای هیات علمی موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :