فریبا محبی - دانشجوی ارشد ژنتیک، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی
شیرین فریور - عضو هیئت علمی دانشکده علوم زیستی دانشگاه شهید بهشتی

مقدمه: پروتئین پایرین از ژن MEFV که در 16p13.3 قرار دارد، کدمی شود و دارای 781 اسیدآمینه است. دمین پایین از خانواده دومین های مرگ بوده و دربین پروتئین های پیش التهابی مشترک است . از این رو بررسی دومین های این پروتئین و ارتباطات فیلوژنتیکی آنها، فهم بهتر تعاملات پروتئین ها در مسیر های التهابی و مکانیسم تکامل پروتئین را سبب می شود. روش ها: تاکنون مطالعه ای بر روی ارتباطات تکاملی و همولوژی بین دومین های مختلف پایرین صورت نگرفته است، بنابراین دراین تحقیق با استفاده از توالی نوکلئوتیدی و پروتئینی گرفته شده از سایت NCBI و اطلاعات حفاظت شدگی دومین ها از سایت Pfam و استفاده از نرم افزار BioEdit درخت فیلوژنتیکی رسم شد. همچنین ترکیب نوکلئوتیدی و آمینو اسیدی دومین ها از طریق نرم افزار MEGA5.5 بررسی شد. نتایج: دو مین های موردبررسی همولوژی داشته و دومین های NLRP4 و NLRP11 به یکدیگر شبیه و به NLRP8 در مقایسه باNLRP13 شبیه ترند ودومین NLRP4 قدمت بیشتری دارد. در بررسی تفاوت نوکلئوتیدی اگزون 2و 10 اگزون هیستیدین کمترین و لوسین، گلوتامیک اسید و سرین بیشترین میزان آمینو اسید در دومین ها هستند. گوانین بیشترین درصد و تیمین یا یوراسیل کمترین میزان را دارا می باشند.

دومین های پروتئین پایرین، Pfam ، BioEdit