لیلا علی دوست - پژوهشگاه هوافضاء تهران، ایران
زهرا حاج ابراهیمی - پژوهشگاه هوافضا، تهران، ایران
مائده عربیان - پژوهشگاه هوافضا،تهران،ایران
لیلا نجفی - پژوهشگاه هوافضا، تهران، ایران

هدف اصلی اکتشافات فضایی دستیابی به اقامت طولانی مدت بشر در فضا و سیارات دیگر است. چنین ماموریت های نیازمندسلامت و ایمنی فضانورد و خدمه پروازی می باشد. شناسایی آلودگی های میکروبی برروی فضاپیما، ایستگاه های مداری و تاثیر تشعشعات و میکروگراویتی برآنها از اهمیت بالایی برخوردار است. اگرچه بسیاری از میکروارگانیسم ها تهدیدی برای سلامت انسان نیستند ولی در شرایط محیطی بسته مانند کابین فضاپیماها، میکروارگانیسم ها ممکن است اثرات معکوسی بر روی عملکرد مناسب خدمه پروازی وسیستم های فضا پیماداشته باشد. این اثرات شامل عفونت ها، آلرژی ها، سمیت برای هوا وذخایر آب و نقص های سیستمی است. افزایش قدرت بیماری زایی میکروارگانیسم ها درشرایط استرس زا فضا، کاهش دوره کمون، افزایش تکثیر، افزایش تولید متابولیت های ثانویه، مقاومت آن ها به آنتی بیوتیک ها و از طرف دیگر کاهش قدرت سیستم ایمنی بدن فضانوردان بخصوص در ماموریت ها و اکتشافات فضایی طولانی مدت منجر به اهمیت و لزوم رعایت قوانین ایمنی زیستی در خصوص میکروبیولوژی در سازمان های فضایی در جهت حفظ سلامت فضانوردان سیستم های فضایی گردید. دراین مطالعه اهمیت ایمنی زیستی فضانوردان از دیدگاه میکروبیولوژی بررسی می شود.

ایمنی زیستی، تشعشعات فضایی، میکروگراویتی، کلینواسنت