استفاده از جاذب آب برای تامین آب سیستم در بیوفیلترهای تصفیه کننده اتانول

بیوفیلتر اسیون روشی مقرون به صرفه و سازگار با محیط زیست برای کنترل آلودگی هوا می باشد . انتاول یکی از مواد آلی فرار آلوده کننده هوا می باشد که توسط بیوفیلتر اسیون به خوبی قابل حذف است . بیوفیلتر یک بستر پر شده است که میکروارگانسیم بر روی آن تثبیت می شود . هوای آلوده توسط بستر جذب و بوسیله میکوروارگانیزمها تجریه می شود . رطوبت بستر برا عملکرد بیوفیلتر بسیار مهم است . سوپر جاذب بطور بالقوه توانایی تامین آب بستر را دار است . که می تواند ابتدا آب را جذب نموده و زمان قطع آبدهی ، آن را دفع نماید . در این پژوهش دو بیوفیلتر ، با بستر پرلیت و مخلوطی از پرلیت و سوپر جاذب مورد مقایسه قرار گرفت . در شروع فرآیند بسترهای دو بیوفیلتر به طور روزانه توسط محیط کشت معدنی آبدهی شدند تا میزان حذف به حداکثر برسد . پس از مرحله شروع، بطور روزانه از ورودی و خروجی دو بیوفیلتر نمونهگیری شد . نتایج حاکی از آن بود که تفاوت معنی داری بین عملکرد دو بیوفیلتر وجودنداشته هر دو قابلیت حجذف بیشتاز 90% اتانل ورودی را دارا بودنند ، انتظار می رود که در صورت آبدهی کنتر، بیوفیلتر حاوی سوپر جاذب عملکرد بهتری نسبت به دیگر داشته باشد .

Keywords:

بیوفیلتراسیون , اتانول , سوپر جاذب آب , پرلیت