زانا پیرخضرانیان - دانشجویان کارشناسی ارشد ژنتیک و اصلاح نژاد دام دانشگاه فردوسی مشهد
محمدرضا نصیری - دانشیار ژنتیک و بیوتکنولوژی گروه علوم دامی دانشگاه فردوسی مشهد
مجتبی طهمورث پور - دانشیار ژنتیک و اصلاح نژاد دام گروه علوم دامی دانشگاه فردوسی مشهد
محمدرضا باسامی - دانشیار گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد

در سالهای اخیر ایمونوگلوبولین Y به عنوان یک آنتی بادی پلی کلونال کاربرد زیادی در تحقیقات پزشکی داتشه است . این ایمونوگلوبین دارای دو شاخه سبک و سنگین است . شاخه سنگین ایمنوگلوبولین Y در پرندگان یک ناحیه متغیر و 5 ناحیه ثابت را دارا می باشد ولی تعداد نواحی ثابت در پستانداران 4 عدد می باشد . ساختمان ناحیه متغیر، تعیین کننده توانایی آنتی بادی برای ترکیب با آنتی ژن ها است در حالیکه ناحیه ثابت مشخصه یک کلاس یا زیر کلاس ایمونوگلوبولین ها می باشد . در این مطالعه به منظور آنالیز فیلوژنتیکی ساختار، ژن کد کننده شاخه سنگین ایمونوگلوبولین Y از نرم افزارهای بیوانفورماتیکی مختلف استفاده اش و نتایج آنالیز توالیها نشان داد که از نظر ساختار ژنی بیشترین درصد تشابه توالی ژن کد کننده شاخه سنگین ایمونوگلوبین Y در بین موجوداتی که دارای این نوع ایمنوگلوبولین هستند مربوط به مرغ با شتر مرغ و کمترین درصد تشابه مربوط به اردک و مارمولک می باشد و نتایج آنالیز فیلوژنتیکی هم نشان داد مرغ و شتر مرغ و اردک ودر یک گروه جداگانه نستبت به سایر موجودات قرار گرفته اند و این امر نشان دهنده قرابت بیشتر توالی ژن کد کننده شاخه سنگین ایمونوگلوبولین Y در پرندگان است .

آنالیز فیلوژنتیکی، ایمنوگلوبولین Y، آنتی بادی پلی کلونال