سپیده عزیزی - دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد
ناصر محبعلی پور - استادیار و عضو هیآت علمی ، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد
ناصر زارع - استادیار و عضو هیات علمی، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه محقق اردبیلی

در این تحقیق اثر NAA و BAP بر تعداد شاخساره، طول بلندترین شاخساره ، تعداد گره، شاخص کلروفلیل، وزن تر ، وزن خشک و غلظت سیترال در گیاه بادرنجبویه بررسی شد . بذور گیاه بادرنجبویه که شامل دو ژنوتیپ تهران و ژاپن بود پس از ضد عفونی کردن با هیپوکلریت سدیم 2/5% در محیط کشت MS کشت گردید . پس از تولید انبوه گیاه چه های سالم و عاری از آلودگی تیمار باتنظیم کننده های رشد با غلظتهای متفاوت انجام گرفت . مقایسه میانگینها نشان داد که با افزایش غلظت NAA و BAP تعداد شاخساره در ریزنمونه افزایش می یابد . بیشترین تعداد شاخساره در غلظت چهار میلیگرم در لیتر NAA مشاهده شد . تعدادگره نیز در محیط کشتهای خاوی NAA با افزایش BAP به محیط کشت افزایش یافت . با افزایش غلظت NAA و BAP شاخص کلروفیل افزایش یافت . نتایج نشان داد با افزایش غلظت هورمون BAP از صفر به یک میلیگرم در لیتر غلظت سیترال افزایش یافته اما با افزایش غلظت BAP به دو میلیگرم در لیتر غلظت سیترال کاهش می باد . با افزایش غلظت هومون NAA از صفر به سه میلی گرم بر لیتر غلظت سیترال افزایش یافت اما د رغلظت چهار میلی گرم بر لیتر NAA اختلاف معنیدار با محیط حاوی سه میلیگرم مشاهده نشد .

بادرجبویه ، سیترال، صفات مورفولوژیک، NAA و BAP