چندشکلی ادغامی رتروترونسپوزونها و تنوع ژنتیکی در برخی جمعیتهای کتان زراعی (Linum Usitatissimum L) و وحشی (Linum Austririacum )
عنوان مقاله: چندشکلی ادغامی رتروترونسپوزونها و تنوع ژنتیکی در برخی جمعیتهای کتان زراعی (Linum Usitatissimum L) و وحشی (Linum Austririacum )
شناسه ملی مقاله: NBCI08_0994
منتشر شده در هشتمین همایش بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایران و چهارمین همایش ملی امنیت زیستی در سال 1392
شناسه ملی مقاله: NBCI08_0994
منتشر شده در هشتمین همایش بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایران و چهارمین همایش ملی امنیت زیستی در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
حسین عباسی هولاسو - دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات دانشگاه ارومیه
بابک عبدالهی متدولکانی - استادیاران گروه زراعت و اصلاح نباتاتت دانشگاه ارومیه
مراد جعفری - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه ارومیه
ایرج برئوسی - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه ارومیه
خلاصه مقاله:
حسین عباسی هولاسو - دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات دانشگاه ارومیه
بابک عبدالهی متدولکانی - استادیاران گروه زراعت و اصلاح نباتاتت دانشگاه ارومیه
مراد جعفری - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه ارومیه
ایرج برئوسی - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه ارومیه
رتروترنسپوزونها عناصر رایج ژنوم گیاهان می باشند . فراوانی ، فعالیت و توزیع مناسب رتروترنسپوزونها در ژنوم ، انها را به یک ابزار مهم مطالعه ژنوم گیاهان تبدیل کرده است . به منظور بررسی تنوع ژنتیکی 110 فرد تان و فعالیت عناصر رتروترنسپوزونی ، از نشانگرهای IRAP و REMAP استفاده شد . نتایج نشان داد که رتروترنسپوزونها در ژنوم کتان فعال هستند و در داخل یکدیگر، و در نواحی نزدیک ریزماهواره ها ادغام شده اند . از 94 آغازگر منفرد و ترکیب آغازگری ،20 آغازگر (7آغازگر IRAP و 13 آعاز گر REMAP) قادر به تولید الگوی باندی با وضوح و چند شکلی بالا بودند . 20 آغازگر استفاده شده، در مجموع 219 مکان را تکثیر کرد که از این تعداد 165 مکان چند شکل بودند . آغازگر منفرد 1868 مبتنی بر رتروترنسپوزونهای LTR بیشترین و آغازگر 1854-A13 مبتنی بر رتروترنسپوزون LTR و نواحی ریز ماهواره کمترین تعداد مکانهای چند شکل را تکثیر کردند در کل 93 باند ویژه گونه شناسایی شد ، که 52 باند ویژه ی گونه ی L.austriacum و 41 باند ویژه ی گونه ی L. usitatissimum می باشد . تجزیه کلاستر با روش UPGMA و با استفاده از ضریب فاصله ژنتیکی دایس ارقام را به 2 گروه تقیسم کرد . بیشترین مقدار فاصله ژنتیکی 0/629 ( خوی و یابل ) و کمترین مقدار فاصله ژنتیکی 0/015 ( مشکیل شهر و اردبیل ) بود .
کلمات کلیدی: رتروترنسپوزون، IRAP، REMAP، LTR
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/377586/