شناسایی و تحلیل روابط عوامل مؤثر بر اثربخشی کار تیمی

سازمانها همانگونه که به بازسازی خود می پردازند تا بتوانند مؤثرتر به رقابت بپردازند، به سوی تیم ها نیز روی آورده اند.تیم ها نسبت به سازمانهای سنتی و شکل های دیگر گروه های کاری دارای قدرت انعطاف بیشتر بوده و دربرابر محیط در حالتغییر بهتر پاسخگو هستند. لذا ضرورت تشکیل تیم ها و کار گروهی در سازمانها اهمیت مطالعات بر روی مقوله کار تیمی راآشکار می سازد. مقاله حاضر، روابط بین عوامل مؤثر بر اثربخشی کار تیمی را در دانشگاه گیلان ازنظر میزان تعامل و شدتاثرگذاری و اثرپذیری مورد بررسی قرار می دهد. این عوامل مؤثر با توجه به پیشینه تحقیقات به دست آمده است. برای نشاندادن روابط بین معیارها از تکنیک DEMATEL استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق اعضای شورای آموزشی دانشگاه گیلان (دانشکده علوم کشاورزی) می باشند. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه و پرسشنامه استفاده گردیده است.نتایج نشان می دهد که عامل روشن بودن وظایف کاری بالاترین تعامل را با سایر معیارها دارد و رضایت از دقت اطلاعاتدریافتی از دیگر اعضای تیم دارای کمترین تعامل است. همچنین تأثیرگذارترین معیار، عامل تجربه و دانش اعضاست وتأثیرپذیرترین معیار، عامل وجود مهارتهای چندگانه اعضای تیم است.

Keywords:

اثربخشی تیم , تیم , کار تیمی , گروه