بهزاد هاتفی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر
شیرین ذبیح اللهی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر

امروزه حاشیه نشینی در اطراف شهرهای بزرگ به عنوان چالش و معضل اساسی یاد می شود و بخشی از محله های زیادی در کلانشهرها به عنوان مناطق حاشیه نشین و بافت فرسوده هستند که با اسکان غیررسمی و بدون مجوز گروه بزرگی از مردم در مکانی در کناره شهر ما ایجاد شده اند. البته ناگفته پیداست که وقتی توسعه ی شهری نامتوازن باشد، معضلاتی همچون حاشیه نشینی و آلونک نشینی را در پی خواهد داشت. گسترش روزافزون حاشیه نشینی ضرورت توسعه ی همه جانبه ی یک شهر در نقاط مختلف آن را می رساند. بدین معنی که نباید نقاطی از شهر روز به روز توسعه یافته تر شود و نقاط دیگر رنگ و بویی از توسعه به خود نبیند. با توجه به اهمیت بسیار بالای این موضوع در سیما و خدمات شهری اکثر کلانشهرهای ایران، این پژوهش با استناد بر مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی به بررسی معضل حاشیه نشینی در ایران پرداخته و در پایان راهکارهای رفع این معضل غیرقابل چشم پوشی را ارائه نموده است.

حاشیه نشینی، کلانشهر، راهکار، ریشه، تعاملات اجتماعی