بررسی نقش طراحی و سامانه های ایستا در معماری پایدار

پایداری واژه ای نیست که وصف شود پایداری در واقع یک سری دستورها و اصول است که لازم است فهمیده و رعایت شود و باید بدانیم توسعه ی پایدار برعهده هر فرد ازجامعه است. در ارتباط توسعه پایدار حلقه های گمشده ای در این بین وجود دارد که بدون درنظر گرفتن آنها نیل به توسعه پایدار ممکن نخواهد بود. این حلقه های گمشده عبارتند از: طراحی پایدار و شناختن جامعه خود که شامل بحث هویت، فرهنگ، دانایی، آسایش اجتماعی و حس تعلق خاطر است که با این حس تعلق خاطر و بررسی نیازهای جامعه معماری را ایجاد کنیم که این معماری پایدار منجر به شهرسازی پایدار می گردد که این تفکر حاصل جایگزینی استفاده از منابع تجدیدپذیر جای منابع تجدید ناپذیر می باشد که با بررسی و به کارگیری استراتژی فوق در طراحی تا جایی که امکان دارد به اصلاح و احیا و بازآفرینی در جهت توسعه پایدار بپردازیم. امروزه تلاش برای حل معضلات مهمی چون کاهش ذخایر سوخت فسیلی و الودگی های ناشی از مصرف آنها، تخریب محیط زیست و ... توجه طراحان را به ساخت بناهایی معطوف ساخته است که در آن راهکارهای مختلف جهت استفاده از دیگر منابع انرژی در ایجاد آسایش حرارتی مدنظر قرار می گیرد. توجه به طراحی و سامانه های ایستا از کارآمدترین روش هایی است که تأمین نیازهای حرارتی ساختمان را بدون استفاده از انرژی فسیلی و نیروی مکانیکی و با بهره گیری از منابع انرژی تجدید پذیر مدنظر قرار می دهد. از مهمترین مزایای این سامانه ها سازگاری با محیط و استفاده از پتانسیل های منطقه، کاهش مصرف انرژی های فسیلی و اثرات مخرب زیست محیطی ناشی از آن است. این مقاله به بررسی جمعیت و شهر و انرژی در ارتباط با توسعه پایدار و نیاز توجه طراحان به بحث پایداری در معماری و مراحل توسعه پایدار در محیط مصنوع و اصول طراحی و برنامه ریزی معماری پایدار در مقیاس شهری، همسایگی، مقیاس محلی و مقیاس یک ساختمان به صورت اجمالی پرداخته است. همچنین اهمیت طراحی و به کارگیری سامانه های ایستا با معرفی چهار نمونه موردی شامل شهر مصدر امارات متحده عربی، شهر پرتلند ایالت ارگان آمریکا، ناحیه نانت شهر پاریسی در فرانسه و شهر داکا بنگلادش مورد بررسی قرار گرفته است و در آخر پیشنهادات و نتیجه گیری هایی ارائه شده است.

Keywords:

طراحی , سامانه های ایستا , توسعه پایدار , معماری و شهرسازی , معماری پایدار