لیدا اخلاقی - دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی هریس
فریدون ناهیدی آذر - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی

موزه ها مکان ماندگاری آثار و ابنیه باستانی و میراث فرهنگی هر ملت برای آیندگان است. همچنین به مثابه آئینه ای برای پیشرفت و توسعه پایدار و ارتقای سطح فکری و علمی آن جامعه نیز عمل می کنند. موزه از یک سو نماد خلاقیت معماران در طراحی و اجرای آن و از سوئی دیگر بیانگر هویت ملی و پیشینه تاریخی هر ملت است. لذا موزه ها می توانند بازتابی الگوواره در جامعه داشته باشند. پس توجه به اهداف توسعه پایدار در طراحی موزه ها منجر به اشاعه ی معیارهای معماری پایدار در جامعه خواهد گردید. کاربرد مفاهیم پایداری و اهداف توسعه پایدار در جهت کاهش اتلاف انرژی و آلودگی محیط زیست در معماری، مبحثی به نام «معماری پایدار» را به وجود آورده است. در این نوع معماری، ساختمان نه تنها با شرایط اقلیمی منطقه خود را تطبیق می دهد، بلکه ارتباط متقابلی با آن برقرار می کند. در این مقاله که بر اساس روش توصیفی- تحلیلی و دیدگاهی تعمق نگر تدوین گردیده، سعی شده است تا با بررسی منابع مطالعاتی داخلی و خارجی مرتبط با معماری پایدار، بتوان به تعیین و تبیین معیارها و ضوابط طراحی معماری پایدار در موزه ها دست یافت.

معماری پایدار، موزه ها، توسعه پایدار، اتلاف انرژی، شرایط اقلیمی