شبنم صالحی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

توسعه فناوری و گسترش صنایع موجب شده که جوامع بیش از پیش به انرژی های تجدید ناپذیر و برق محتاج شوند، همچنین با توجه به محدودیت سوخت های فسیلی، الوده شدن هوا، افزایش گازهای گلخانه ای و افزایش دمای کره زمین نیاز به استفاده از انرژی های تجدیدچذیر به شدت بیشتر می شود. انرژی خورشیدی خود منبع اصلی تمامی انرژی هاست و انرژی خود را به صورت مستقیم و غیر مستقیم به انواع مختلف انرژی تبدیل می کند. کشور ایران روی کمربند خورشیدی جهان قرار گرفته و میزان تابش خورشیدی اش بالاتر از میزان متوسط جهانی است. همچنین تابش نور خورشید در ایران با قدرت و توان بالایی می تابد و به طور متوسط سالیانه 280 روز آفتابی دارد و هر متر مربع از خاک ایران حدوداً دو هزار کیلووات در ساعت انرژی کسب می کند. با توجه به روند رو به افزایش ساخت و ساز ساختمان های مسکونی در کشور هدف، سازگار کردن ساختمان ها برای استفاده هر چه بیشتر از انرژی خورشیدی است و بهره وری هر چه بیشتر از نور خورشید جهت تأمین نیازهای سرمایشی گرمایشی است. هدف این مقاله ارائه ی راهکارهای غیر فعال خورشیدی است در جهت کاهش مصرف انرژی در ساختمان های مسکونی چرا که بخش مسکونی یکی از پرمصرف ترین بخش های انرژی است و همچنین با ایجاد ساختمان های پایدار می توان مصرف انرژی را تا 50% کاهش داد. در کشور ما به علت وجود محدودیت هایی که برای استفاده از سیستم فعال خورشیدی وجود دارد سیستم غیرفعال خورشیدی را جهت بررسی در این مقاله انتخاب کردیم به علاوه در این مقاله به تشریح سیستم های غیر فعال خورشیدی و کاربرد انرژی پاک خورشیدی در جهت معماری پایدار و معرفی و نحوه کارکرد سیستم های مؤثر در ساختمان های مسکونی ایران پرداختیم.

انرژی خورشیدی غیر فعال، ایران، ساختمان های مسکونی، استراتژی های طراحی