فرهنگ اسلامی، شهروند ایرانی، آسایش روانی (بررسی تأثیرگذاری فرهنگ اسلامی در رسیدن به آسایش روانی با تکیه بر حقوق شهروندی در ایران معاصر)

اسلام کلامترین دین عالم برای انسان کامل ترین موجود هستی درنظر گرفته شده است و برای تمامی جنبه های وجودی او یعنی جسم و روح برنامه ریزی می کند. هرگز انسان را موجود تک بعدی در نظر نمی گیرد و هرگز بعد ظاهری او را به تنهایی مورد توجه قرار نداده است، حتی دستوراتی که درمورد بعد فیزیکی انسان صادر شده است در تمامی زوایا بعد روحانی او را در نظر گرفته است روح و روان انسانی بر جسم و کالبد او تأثیر دارد و حتی می توان آن را به همراه عقل فرمانروای بعد جسمانی درنظر گرفت از طرفی نیازهای انسانی و محیط اطراف او بر روی ابعاد وجودیش تأثیر می گذارد و در بسیاری از موارد عدم همخوانی با بعد روحانی وجود او موجبات ناراحتی و آزار او را فراهم می سازد، انسان موجودی اجتماعی است و زندگی اجتماعی ادای خاصی را می طلبد. زندگی در یک اجتماع مستلزم رعایت حقوق اجتماعی است و اگر ما اجتماعی مانند شهر را درنظر بگیریم زندگی در اجتماع شهری مستلزم رعایت حقوق شهروندی خاص می باشد. اسلام تمامی حقوق و جنبه های فرهنگی وجود انسان را درنظر می گیرد و برای آن برنامه دارد و چون در جهت رسیدن به کمال انسان برنامه ریزی شده است و رسیدن به کمال بزرگترین خواسته انسانی است و در حقیقت انسان آسایش خود را در رسیدن به کمال می داند عمل کردن به دستوران و فرهنگ اسلامی آسایش روانی او را در پی دارد. در این مقاله برآنیم که به تأثیر گذاری فرهنگ اسلامی در رسیدن به آسایش روانی انسان در محیط شهری با تکیه بر حقوق شهروندی بپردازیم و از آنجا که گستره پراکندگی انسانی در دنیا زیاد است و باعث تنوع فرهنگ های گوناگون و ادیان گوناگون شده است به بررسی این موضوع در ایران و تأثیرگذاری دین مبین اسلام در این موضوع می پردازیم.

Keywords:

فرهنگ اسلامی , حقوق شهروندی , آسایش روانی