مکانیابی بهینه مراکز آموزشی با آموزشی با استفاده روش های تحلیل تصمیم گیری چند معیاره (مورد مطالعه: منطقه 2 شهرداری خرم آباد)

تخصیص فضا به کاربری های آموزشی یکی از موضوعات مهمی است که در برناه ریزی های شهری مورد توجه قرار می گیرد. به دلیل حساسیت کاربردی های آموزشی از نظر مسایل مختلف محیطی، نحوه تخصیص کاربری ها از اهمیت زیادی برخوردار است. مقوله ی مکان گزینی مدارس به عنوان یکی از مراکز خدمات رسان در سطح شهری از جمله مباحثی است که در فرایند توسعه و سعادت هر جامعه ای دارای اهمیت است. پژوهش حاضر بر اساس روش توصیفی- تحلیلی و بر مبنای معیارها و ضوابط مکان یابی، با هدف مکان یابی مناسب مدارس ابتدایی شهر خرم آباد (نمونه موردی: منطقه 2) و ارائه الگویی بهینه پراکندگی با استفاده از روش تحلیل سلسه مراتبی (AHP)، صورت گرفته است. در این راستا دادههای مکانی گردآوری شده مربوط به هر معیار به فرمت قابل تبدیل در GIS برای اعمال مدل و انجام تحلیل های فضایی از طریق تشکیل پایگاه داده ها و ایجاد لایه های اطلاعاتی جدید، تبدیل شدند. نهایتاً به منظور الگوسازی هر کدام از معیارها بر اساس ارزش و اهمیت آنها در مکان یابی مدارس، در نرم افزار Expert Choice وزن مناسبی به هر یک از لایه های اطلاعاتی داده شده است. نتایج حاصل از تلفیق لایه های وزن دهی شده که برای مکان یابی مدارس ابتدایی شهر خرم آباد زمین های منطقه مورد مطالعه را برای انتخاب مکان مناسب برای ایجاد مراکز آموزشی اولویت بندی کرد، سپس این زمین ها با نقشه کاربری اراضی مقایسه کرده و مشخص شد که زمین های با درجه خیلی خوب و خوب در فاصله نزدیکی از مراکز مسکونی، فرهنگی، مذهبی واقع شده اند و زمین های با درجه تناسب ضعیف و خیلی ضعیف در فاصله دورتری از کاربری های سازگار قرار گرفته اند و بیشتر در نزدیکی با مراکز صنعتی، اداری، بهداشتی، تجاری که مالیکت اغلب آنها، خصوصی است، واقع شده اند؛ لذا برای ایجاد مراکز آموزشی پیشنهاد نشده ند.

Keywords:

مکان یابی , مدل AHP , کاربری اراضی , مدارس ابتدایی , شهر خرم آباد