نقش عناصر اقلیمی بر آسایش حرارتی انسان در فضاهای شهری بندر عباس

یکی از مهمترین بخشهای بررسی های اقلیمی که امروزه اهمیت فراوانی یافته است اقلیم شهری می باشد. رشد روزافزون جمعیت و فضاهای شهری در مناطق با آب و هوای گرم و مرطوب به یکی از مسائل مورد توجه برای تأمین فضاهای مناسب شهری تبدیل گشته است. در طی 30 سال گذشته در شهر بندرعباس رشد سریع بافت های جدید و همچنین رعایت نشدن اصول طراحی اقلیمی در این بافتها یکی از چالش های مهم دست اندرکاران مسائل شهری بوده است. بررسی های انجام شده نشانگر کمترین میزان بهره یری از تهویه طبیعی در بافت جدید در دوره تحقیق بوده است که به طور عمده به نحوه قرارگیری بافت به نسبت باد غالب و چگونگی جهت گیری ساختمانها و تأثیر عوامل طبیعی بر این بافت اشاره دارد. نتایج بررسی ها حاکی از پتانسیل بالاتر بافت سنتی برای ایجاد آسایش حرارتی ساکنین در دوره گرم و شرجی سال است مشروط بر اینکه در طراحی های جدید از مزایای افزایش سطح سایه انداز معابر و توسعه پوشش گیاهی و همچنین بهبود کیفیت مصالح و سازه ها برای این امر بهره گیری شود. نتایج تحقیق نشانگر میزان بالاتر آسایش حرارتی در کوچه های رو به نسیم دریا در بافت سنتی می باشد. در این پژوهش از روش های شبیه سازی حرکت باد در فضای بین ساختمان ها یا اصطلاحاً CFD برای نشان دادن درستی نتایج اندازه گیری های محلی استفاده شده است، به گونه ای که نتایج بررسیها حاکی از افزایش 0.7 متر برثانیه سرعت باد در کانیونهای بافت سنتی به نسبت بافت جدید در دوره تحقیق می باشد که به نحو مؤثری در افزایش آسایش حرارت دخیل است. سایر شاخص های اندازه گیری آسایش حرارتی نیز بطور محسوسی دربافت سنتی از میزان کمتری برخوردار می باشد. یافته های این تحقیق می تواند برای شهرهای با اقلیم گرم و مرطوب جهت بکارگیری در طرحهای جدید توسعه شهری مدنظر طراحان و برنامه ریزان شهری قرار گیرد.

Keywords:

اقلیم گرم و مرطوب , آسایش حرارتی , کانیونهای شهری , باد و شرجی , CFD